Trapped again, maar net even anders...

6-3: Vannacht om een uurtje of half drie moet Bente naar de wc voor een grote boodschap (timing he). Op zich geen probleem. Maar dan blijkt dat onze kamerdeur niet meer van het slot wil. We kunnen draaien met de sleutel wat we willen en trekken aan de deur, maar er hij gaat niet open. Nadat we het een hele tijd zelf geprobeerd hebben beginnen we toch maar op de muur richting onze Italiaanse buren te bonzen… Geen gehoor… We blijven het proberen. Af en toe een “HELP” kreet erbij… Niets… Wat dan te doen?

We besluiten uit het raam contact te krijgen met iemand op straat. Gelukkig zitten we boven de ingang van de receptie. Uiteindelijk is er iemand zo vriendelijk om de receptie vertellen wat er aan de hand is. Tegelijkertijd komen onze Italiaanse buren terug van een avondje stappen en helpen ook een handje mee. De mannen van de receptie hebben een zak vol sleutels, maar geen enkele sleutel functioneert… Een van onze buren gaat naar buiten om onze sleutel op te vangen en het vanaf de buitenkant van onze kamer te proberen. Ook dat werkt niet. Dan horen we dat ze een sleutelmaker gaan vragen om te komen. Dat kan een halfuurtje duren. Op zich prima, maar Bente moet ondertussen nog steeds haar grote boodschap kwijt. We gebruiken onze creativiteit en Bente kan weer lekker gaan slapen. Wij wachten op de verlossing… Onze buren blijven proberen met andere sleutels die ze tegenkomen, bijvoorbeeld die van de wc. Maar nee, geen beweging in te krijgen… Na een tijdje wordt het rustig op de gang. Wij vertrouwen er maar op dat de slotenmaker ook echt komt en gaan er voor de zekerheid alvast vanuit dat het wel eens langer dan een halfuurtje kan duren.

Rond kwart over vier wordt er weer gemorreld aan de deur. Het is maar even en dan is de deur open. We zijn erg opgelucht. De slotenmaker probeert het slot te maken, maar kan het karwei niet afmaken. Hij zou zijn boormachine moeten gebruiken en dat zou niet alleen de kinderen wakker maken, maar ook andere hotelgasten. Tot nu toe slapen de kinderen prima door al dit gemorrel en gerommel heen. Trapped again… maar net even anders.