Paso de Jama, deel 1.

Berg van de zeven kleuren

07-03:Heerlijk uitgerust. Na het ontbijt gaan we richting Susques, een kleine 200 kilometer vanaf Jujuy. Het is de aanloop naar de Paso de Jama, in één keer is het té ver. In Susques is de laatste slaapmogelijkheid voor pas naar Chili. We hopen dat we daar een overnachtingsplek kunnen vinden. Anders wordt het wel een hele lange dag, omdat we dan gedwongen zijn om door te gaan naar San Pedro de Atacama in Chili.





Leuk voor een carnavalshit!

 Onderweg richting Purmamarcua (ruta 52) komen ons veel auto’s vol carnavalsvierders tegen. Ook ligt er iemand laveloos langs de vangrail. De route is mooi vandaag. Via haarspeldbochten gaan we van ca. 1750 meter naar 4170 meter hoogte. Vrachtwagens kruipen als slakken met een snelheid van 5 à 10 kilometer per uur de berg op. Gelukkig kunnen wij iets sneller. Onderweg zien we ook de eerste vicuñas (soort guanaco, maar dan zonder zwarte snuit) en ook veel lama’s.

We dalen weer iets tot we bij het zoutmeer Salinar Grande (3000 m) zijn. Daar maken we een stop om het zout van dichtbij te bekijken. Het is een enorme witte vlakte, het doet pijn aan de ogen. Als we er genoeg van gezien hebben gaan we weer verder. Rond drie uur komen we aan in Susques. Een stoffig dorpje, met slechte onverharde straten. We proberen een slaapplaats te vinden. Als we twee politiemensen de weg vragen naar het hostel, dat we hebben uitgezocht, zijn ze zo vriendelijk om even voor ons uit te rijden. Als we er zijn blijkt dat het hostel gesloten is. Het is onduidelijk of dat is in verband met de siësta of dat de eigenaren misschien carnaval vieren. We moeten wat anders.

Zo’n drie kilometer buiten het dorpje vinden we een hostel waar gelukkig ook nog plaats is. Bovendien kunnen we er eten en zit het naast een tankstation. Dat hadden we nou net allemaal nodig. Wat kan het leven simpel zijn: een bed, wat eten en diesel!!!

Maar eens kijken hoe het ons bevalt om op 3615 meter hoogte te slapen. Niemand heeft tot nu toe echt last, maar we kunnen wel voelen dat we op hoogte zijn. Morgen gaan we verder naar Chili en de Paso de Jama over. Voordeel van deze pas, ten opzichte van de Paso Agua Negro, is dat deze helemaal geasfalteerd is, ook wel eens een keer lekker.