We zijn onlangs voor het laatst in Argentinië geweest en verblijven nu weer met veel plezier in Chili. De hele reis hebben we het ook gehad over het al dan niet bezoeken van Bolivia en Peru. Dan dachten we erover om wel te gaan, dan weer om niet te gaan. We horen verschillende verhalen over de situatie daar. Door de regen van de afgelopen tijd zijn veel wegen in Bolivia zeer slecht, zo niet onbegaanbaar. De barman in Susques (de laatste overnachtingsplek in Argentinië) heeft veel gereisd en kent de regio goed. Over Bolivia en Peru zei hij: het gaat vaak goed, maar er hoeft maar iets mis te gaan en je zit flink in de nesten. Zelf reizen is dan nog weer anders dan reizen met een groep in een bus. Met een Nederlandse auto vallen we teveel op en zijn een makkelijk prooi. We zijn een rijdende portemonnee voor de arme bevolking daar. Zeker nu het de laatste jaren daar slechter gaat. Reizen met het openbaar vervoer is veiliger, want dan val je minder op. Doordat we ook de kinderen in de gaten moeten houden is er vaak wat minder waakzaamheid op onze spullen. We willen de kinderen ook na alle mooie en positieve ervaringen in Argentinië en Chili geen negatieve ervaring meegeven. Als het ons zou gebeuren zou het een fikse stempel op de hele reis drukken. Het negatieve zou al het positieve kunnen overschaduwen. Als we met z’n tweeën zouden zijn, zouden we gewoon gegaan zijn en het risico nemen, maar nu met kinderen doen we dat niet.
Het kan in Bolivia voorkomen dat een aantal gemaskerde mannen met stokken en een draad de weg blokkeren en je dwingen 10, 50 of 100 dollar te betalen. Ook laten ze je gewoon 3 of 4 uur in de brandende zon staan wachten. Wij werden dan ook geadviseerd stijf achter een vrachtwagen aan te rijden omdat deze bij blokkades gewoon doorblazen. Dat is niet onze manier van reizen.
In Peru en Bolivia gaat het vaak om geld, in Paraguay worden vaak kinderen geroofd voor adoptie (kennis van de barman in Susques zijn van twee kinderen beroofd: 1 jaar en 4 jaar). Nooit teruggevonden, waarschijnlijk voor adoptie naar Europa gegaan. Toen we de barman de volgende dag vertelden dat we niet gingen vond hij het een erg verstandig besluit.
Paraguay was wat hem betreft helemaal geen optie, daar zou hij zelf al helemaal niet heengaan. Ook Brazilianen op weg naar San Pedro de Atacama rijden allemaal om Paraguay heen.
In San Pedro de Atacama hebben we de agenda erbij gehaald en verdere plannen gemaakt. Nu we niet naar Bolivia en Peru gaan hebben we eigenlijk wat tijd over in Zuid-Amerika, omdat we Argentinië en Chili al van noord tot zuid hebben doorkruist. We hebben onze tickets gewijzigd bij WTC en vertrekken nu ruim een maand eerder uit Chili naar Paaseiland, namelijk op 16 april. Dat wat we hier nog willen zien kunnen we nog wel vóór die datum doen.
Ook zijn we nu weer in gesprek (mail en telefoon) met HamburgSüd en Ultramar, omdat de auto ook wat eerder terug moet, ook dat schijnt te lukken. Eerst moeten we een container en een plek op de boot reserveren, daarna vullen we de verdere details wel in. Eigenlijk komt de wijziging erop neer dat we wat meer tijd in Nieuw-Zeeland en Australië hebben.
12 maart 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten