Coober Pedy - Kulgera

15-7: Vandaag lukt het ons om op tijd uit te checken en wel om een uurtje of 9.30 uur. We rijden eerst naar het ‘waterbijvulpunt’ in het dorp. Voor $ 0,20 kun je 10 tot 15 liter drinkwater innemen. We vullen onze voorraad weer helemaal aan, want al het andere water onderweg is brak en dus niet te drinken. De volgende stop in het dorp is het tankstation, want zonder diesel willen we ook niet komen te zitten. Uiteindelijk rijden we rond 10.00 uur de Stuart Highway weer op.
Het regent vandaag weer, dus prima weer om kilometers te maken. We hadden wel verwacht op deze route wat meer ‘wildlife’ te zien, maar moeten het vandaag weer doen met 1 levende kangoeroe (zelfs geen enkele dode), een aantal overstekende muizen en wat gevogelte… Wel zien we zo’n 40 kilometer buiten Coober Pedy de ‘dog-fence’. Een afrastering met een lengte van zo’n 5800 kilometer dwars door Australië heen, om de dingo’s te weren uit Southern Australia. De golfbaan van Coober Pedy hebben we helaas gemist. Deze schijnt, zonder een sprietje gras, gelegen te zijn tussen alle ‘konijnenholen’ die ontstaan zijn door het mijnen naar opaal. Schijnt een heel grappig gezicht te zijn.

In Cadney Park, een wegrestaurant met tankstation langs deze eindeloos lange weg, vullen we weer diesel bij. Op datzelfde moment staan er ook twee gyrocopters (mini helicopters) te tanken, een maf gezicht. Deze mannen blijken vanuit Sydney via Alice Springs naar Darwin te zijn gevlogen en nu weer op de terugweg te zijn! Het ziet er erg gaaf uit. We gaan pas weer rijden als we deze gyrocopters hebben zien vertrekken. Een stukje van de highway wordt als startbaan gebruikt! Heel gaaf dat dat soort dingen hier gewoon kunnen!

Rond 13.30 uur komen we aan in Marla, waar eigenlijk ook alleen een tankstation is. We informeren naar een mogelijke camping. Deze blijkt 178 kilometer verderop te zijn in Kulgera, net in de staat Northern Territory. Verder worden we er op gewezen dat niet alle groente en fruit deze grens over mag. We hebben het bij een andere grensovergang al een keer eerder gelezen, maar toen genegeerd. Later kwamen we er via een aanplakbiljet op een camping achter dat dit negeren behoorlijk in de papieren kan lopen als ze je controleren. Wel tot zo’n slordige $100.000…Gloek! Nu toch maar liever de regels volgen. We twijfelen over onze chinese kool en gooien hem (of zo je wilt haar) voor de zekerheid maar weg.

De laatste 178 kilometers gaan vlot. Om 17.00 uur zijn we in Kulgera (410 kilometer gereden), checken in voor de camping en koken weer ons potje.

Coober Pedy - Opal Capital of the World

14-07: Zo, na een wat langere afwezigheid, hebben we nu weer een internetverbinding om een aantal stukjes te plaatsen. Veel plezier!!

Vandaag niets te maken met check-out time. Raar maar waar, we zijn nu al om 10.00 uur klaar! De zon schijnt vandaag en daar maken we graag gebruik van. We gaan onmiddellijk het dorp in. Eens kijken hoe het er hier uit ziet. Het is overal opaal wat de klok staat. We gaan wat ondergrondse winkels en galerijen in. Overal zijn sieraden te koop. En wat kan opaal schrikbarend duur zijn! In één van deze winkels vallen we weer met de neus in de boter: we krijgen een doosje met stukjes opaal (ja, wel afvalstukjes natuurlijk), we mogen allemaal een gelukssteen uitzoeken en de kinderen krijgen nog een klein koalaatje (zucht…).

We krijgen in Coober Pedy alvast een voorproefje voor wat de Aboriginals in Alice Springs betreft, tenminste als we onze bronnen mogen geloven. Een aboriginal vrouw loopt, drinkend uit een fles whiskey, over straat en schreeuwt iets over ‘money’ tegen ons. Zulke taferelen zullen we waarschijnlijk in Alice Springs nog veel vaker te zien krijgen. Jammer dat deze mensen zo hun leven verdoen…


ondergrondse kerk

 Rond half twee gaan we ergens lunchen. Even lekker zitten, want voor ons doen hebben we er flink wat afgesjouwd! Na de lunch besluiten we toch naar de Umoona Opal Mine te gaan om een excursie te doen. Dat blijkt pas weer om 16.00 uur te kunnen. Ook goed. Dan doen we eerst boodschappen en brengen deze naar de camper. Drinken daar nog even wat en rond 16.00 uur zijn we weer bij de Umoona-mine.

De excursie begint met een interessante film over het ontstaan van de opaal en de mijnen in dit gebied. Na de film brengt de gids ons in een ondergrondse woning. De muren zijn deels met de hand afgegraven en deels met tunnelmachines. In een ondergrondse woning is de ventilatie erg belangrijk voor voldoende frisse lucht en om te zorgen dat het er niet te warm of te koud is. De muren worden geïmpregneerd om te voorkomen dat het voortdurend stoffig blijft.

Het is leuk om te horen dat mensen soms bij het bouwen (graven) van een extra kamer aan hun ondergrondse woning hun geld dubbel en dwars terug verdienen met het opaal dat ze daarbij delven!

Aan het eind van de excursie raken we aan de praat met een Nederlands gezin dat in Australië op zomervakantie is. Zij reizen ook per camper met 2 volwassenen en 3 kinderen (16,14,11). Leuk om ‘soortgenoten’ te ontmoeten.

Dan naar de camper. Het regent inmiddels weer, dus prima om binnen te zitten.

Niets

13-07: Na al dat reizen zijn we ’s morgens niet meer zo vlug. Als laatste verlaten we rond 11.00 uur de camping. We hebben eerst nog weer gewerkt aan de schoolcarière van de kinderen. Voordat we écht vertrekken willen we nog even tanken. De dieselpomp die we, bij het enige BP-station in dit gehucht, uitkiezen blijkt buiten gebruik, oei. Gelukkig is er nog een andere pomp bij dit tankstation waar nog wél diesel is te krijgen! Maar zo blijkt wél weer dat er écht in ieder dorp op de route getankt moet worden. De camper is namelijk niet zo zuinig met de diesel en de afstanden tussen de pompen zijn groot (250 km). Een pomp voorbijrijden is dan niet slim want stel je voor dat de volgende pomp: gesloten is, geen diesel heeft, geen stroom heeft, er niet gepind kan worden etc.




leuke spreuk onderweg

 De route van Glendambo naar Coober Pedy is vergelijkbaar met de route van gisteren. Veel niets!! De enige dieren die we spotten zijn een stuk of wat emu’s en één kangoeroe.

Rond half één maken we even een stop. Even uit de auto om de benen strekken. Er wordt juist een auto met caravan afgesleept. De auto had het om de een of andere reden begeven, vlakbij deze parkeerplaats mét noodtelefoon! Is dat even geluk hebben voor deze mensen! Met een laatste: “Wie biedt op een mooie gebruikte RangeRover! Eénmaal, andermaal….!” verlaten de pechvogels met de sleepwagen deze parkeerplaats (ja, met humor hou je de moed erin!). Ze worden afgesleept naar Cooper Pedy, zo’n 170 kilometer, terug naar waar ze net vandaan kwamen!

Rond half vier komen we aan in Coober Pedy, een mijnbouwstad. Volgens de reisgids op het eerste oog een “shithole”, maar zeker een bezoekje waard. Vijftig procent van de bevolking woont hier onder de grond in verband met de extreme weersomstandigheden hier: ’s zomers zo heet als een oven, en ’s winters ijzig koud! Ja, dan is wonen onder de grond nog niet zo gek!

In Coober Pedy wordt opaal gewonnen. In 1858 voor het eerst door de Europeaan John McDouall Stuart. Toen heette het hier nog “The Stuart Range Opal Field”. In 1920 werd de naam omgedoopt in Coober Pedy, wat komt uit het Aboriginals: ‘kupa pita’, wat betekent:’white man in a hole’. Een hele toepasselijke naam dus!

In Coober Pedy blijkt de eerste camping die we aandoen zowaar vol! Wat krijgen we nou. Vlug naar de volgende, want het rijdt hier af en aan met campers en auto met caravans! Gelukkig, het is weer gelukt!

ROADTRAIN

nog 3000 km naar Darwin

12-07: Als we de camping verlaten kopen we nog even wat brood bij de plaatselijke supermarkt. Dan gaan we de stad uit. We zitten gelijk in een verlaten gebied. Struiken, zand, emu’s en kadavers van koeien en kangoeroes is wat we langs de weg zien. Ook komen we af en toe een road-train tegen. Een machtig gezicht.


In Pimba houden we een pauze in het Roadhouse en tanken we. Er is een aanplakbiljet van iemand die sinds 20 juni op dit stukje weg is verdwenen. Zijn hond is op 10 juli levend terug gevonden, zijn boot die op de aanhanger zat is al eerder uitgebandt teruggevonden. De auto en aanhanger lijken, net als de man, van de aardbodem verdwenen. We hadden het al eerder op het nieuws gezien. Het lijkt ons haast onmogelijk om hier in het niets op te gaan, want de route is (voor in de outback) best wel druk. We zijn wel benieuwd naar de afloop hiervan…

Rond 15.30 uur komen we aan in Glendambo. We willen eigenlijk wild camperen, maar dat blijkt verboden hier. Dan blijft alleen de enige, stoffige, camping van dit gehucht (30 inwoners!) over. Betalen en inpluggen. Zo, we staan weer.

OPPASSEN!!

Het blijft in Australië oppassen in het verkeer. Altijd alert zijn! Dan zijn het kangoeroes, dan weer emu's of schapen, maar ook voor bejaarden moet je opletten.

Gelukkig zijn de meeste rond de schemering wel binnen :-))

Port Augusta

11-07: Vandaag weer op pad. Voor vertrek nog even fris drinkwater bijvullen, het grijze water lozen en de cassette van het toilet legen. Vlak ná vertrek gooien we de tank vol en dan is het rijden maar. Ons doel voor vandaag is Port Augusta. De reis verloopt soepel. We zetten wat lekkere muziekjes op, de kinderen spelen weer achter op het bed en zo zoeven de kilometers weer onder ons door.



In Snowtown maken we een pitstop. We gaan inkopen doen bij de plaatstelijke supermarkt. Dan nog even lunchen in de camper en weer verder. Rond 16.30 uur zijn we in Port Augusta. Bij de plaatselijke “I” informeren we even naar de campings. De Mc laten we maar liever achterwege nu. Rond half 6 staan we op de camping. Het is weer mooi geregeld vandaag.

een echte zondag

10-07: We hebben besloten om nog maar een nachtje bij te boeken. Bente is aan de beterende hand en het is hier een prima camping om te relaxen. We maken er dan ook een slome dag van. De kinderen gaan buiten spelen. Als Bente weer bij ons in de camper komt, meldt ze tussen neus en lippen door dat ze al op het klimrek is geweest! Oeps! Nou ja, als dat goed gaat, gaat er meer goed. Morgen gaan we weer rijden! We hebben er nu alweer zin in.


Verder bestaat de dag uit internetten, tv-kijken, veel schoolwerk en tekenen. ’s Avonds allemaal nog even douchen. Dan nog een wasje draaien. Als dat gedaan is, zijn we weer helemaal voorbereid om morgen weer ‘en route’ te gaan.