Port Campbell

2-7: Vandaag weer een slow-start. Pas rond het middaguur verlaten we de camping en gaan de Great Ocean Road weer op. Het is iets minder mooi weer dan gisteren, maar prima om te rijden. Vandaag willen we naar Cape Otway, waar een van de oudste vuurtorens van Australië staat.


Het is niet al te ver rijden. Om de vuurtoren heen kunnen we een Telegraph-house bekijken, er is een klein museum, er is een huis van Aboriginals nagebouwd en we mogen de vuurtoren beklimmen. Het uitzicht is fantastisch.

Vroeger, eind 19e eeuw, toen de omgeving veel immigranten en goudzoekers aantrok voerden er wel 100 schepen per dag langs. Nu is dat veranderd en passeren er door de Bass Strait slechts zo’n 80 (vracht)schepen per maand. Het is een verraderlijke zeestraat tussen Tasmanië en Zuid-Australië. In die tijd zijn er in 40 jaar al zo’n 80 schepen vergaan. Deze vuurtoren was voor veel immigranten van het eerste uur (uit Engeland) het eerste vaste land wat men na een 100-daagse gevaarlijke zeereis zag. Voor velen een emotioneel moment.

Als we genoeg gezien hebben gaan we weer rijden. Op de terugweg zien we koala’s, zelfs van erg dichtbij. Blijft mooi om ze in hun natuurlijke omgeving te zien. Ook spotten we nog een groep van zo’n 35 kangoeroes aan de rand van het bos.

Rond 17.00 uur zijn we in Port Campbell op de camping. Boodschappen doen, koken en slapen maar weer. Bente belt met haar vriendinnetjes Manon voor haar verjaardag.

Juli

01-07: Potverdikkeme, het is alweer juli. Het moet niet gekker worden. Als dat zo doorgaat zijn we over 6 weken alweer thuis. Maar gelukkig is het nog niet zo ver…en hebben we nog een heel stuk Australië voor de boeg.

We besluiten nog een nachtje bij te boeken in Apollo Bay. Het weer is prachtig vandaag zodat we lekker langs het strand kunnen lopen en het plaatsje wat beter kunnen bekijken. Ook kunnen we dan vandaag weer even wat aan het schoolwerk doen. Er is nog een klein restje schoolwerk over en de scholen hebben over 3 weken zomervakantie, dan willen wij ook klaar zijn met de stof. We blijven nog wel wat reken- en taaloefeningen doen om het ritme er een beetje in te houden.

Via het strand lopen we naar de jachthaven en het centrum van Apollo Bay. Er heerst een heerlijk relaxte sfeer in dit dorp. Het is hier nu winter, maar het weer en de temperatuur zijn heerlijk. Kouder dan dit wordt het hier niet, vorst is hier zeldzaam.

Kookaburra's

30-06: Vandaag vervolgen we onze weg over de Great Ocean Road. Zo’n 10 kilometer buiten Lorne liggen de Erskine-falls. Voor deze omgeving een redelijk grote waterval (ca. 35 meter hoog). De weg er naar toe gaat nogal steil naar beneden. Hopelijk komen we er met de camper wel weer tegen op, maar dat is een zorg voor later. Om de waterval in volle glorie te kunnen aanschouwen moeten we een groot aantal traptreden naar beneden afglibberen (en later uiteraard weer naar boven). Ook met de camper lukt het, zij het met een slakkengangetje.


Rond de middag stoppen we nog even langs de zee. Toon en Huub maken kennis met 2 jongens die met harpoenen onder water aan het vissen zijn. Ze krijgen de vangst gefileerd mee, heerlijk!!! Deze mooie verse stukken witvis gaan vanavond gelijk in de pan.


In Kenneth River houden we even een koffie-break en zien we een drietal mooi Kookaburra’s, een typisch Australische vogel. Alle plaatsjes langs de GOR zijn nu erg rustig, maar zien er uit dat ze in de zomer grote toeristische trekpleisters zijn.



In Apollo Bay zoeken we een plek voor de nacht. Het wordt een caravanpark. Het ziet er allemaal netjes uit en het mooiste van alles, er is zelfs onbeperkte WiFi voorhanden. Wat een luxe!!!

Kangoeroes op 'the green'.

29-06: Het was erg koud vannacht en we kunnen dan ook moeilijk uit bed komen. Tja, en we zijn weer op ons zelf aangewezen. We kunnen geen gebruik meer maken van een royale (woon)keuken. We doen het dan maar met een ‘ruime camper’. Om op te warmen hebben we eieren met spek en geroosterde boterhammen als ontbijt. Dat doet een mens goed. Rond 11 uur komen we pas van de camping. We willen een stukje van de Great Ocean Road rijden.


De route is prachtig. In Anglesea gaan we naar de plaatselijke goflbaan. Volgens de reisgids wonene daar ca. 1000 kangoeroes. En inderdaad, als we de auto parkeren zien we ze in de verte al. Het is verboden om ‘de green’ op te lopen in verband met het gevaar een bal tegen je aan te krijgen. Iemand die daar aan het oefenen is verteld ons dat we best een eindje de oefenbaan op kunnen lopen om de kangoeroes van een beetje dichterbij te kunnen bekijken. Dat doen we. De kangoeroes liggen er lekker lui bij en zijn zo te zien al behoorlijk gewend aan mensen om hun heen. Eén golfer staat bijna tussen ze in om af te slaan, het moet niet gekker worden!

Bij een parkeerplaats aan het strand maken we rond 13.00 uur een stop. De kinderen vermaken zich met kastelen bouwen en schelpen zoeken. Dan weer verder. Rond 16.00 uur zijn we in Lorne, doen inkopen en zoeken een camping. Mooi op tijd vandaag. Het is hier erg ‘low-season’ dus de campings zijn erg goedkoop. Voor dergelijke bedragen hoeven we niet langs de weg te gaan staan. De kinderen kunnen nog lekker even buiten spelen, wij gaan koken en daarna weer vroeg onder de warme dekens.

Tot ziens Simpsons!

28-6: Rond 9.00 uur zijn we allemaal weer in huize Simpson. Het ontbijt is lekker rommelig. Spelen, boterhammen smeren, koffie, spelen, brood, koffie enz. Tot z’n uur of 10.30 uur. Dan brengt Roslyn Edwin naar de camperverhuur. Er moet nog het een en ander (kraan, gasbranders, tafel, lamp, WC-deur) gerepareerd worden aan de camper en het is redelijk dichtbij. Samen komen ze terug. De reparatie zal nog wel een poosje duren en we worden gebeld als alles klaar is.

Dan krijgen we van Roslyn een kleine demonstratie ballonnenvouwen. Ze heeft, samen met haar zoon, een bedrijf dat doet in ballonnen. Ze decoreert tafels en kamers bij het Australisch voetbal, bruiloftszalen, bedrijfsopeningen en bijzondere gelegenheden worden opgevrolijkt met ballonnen. Ze is creatief en daardoor krijgt ze leuke opdrachten door het hele land. Voor ons ‘vouwt’ ze van ballonnen een Australian Football Player. Heel erg leuk! De kinderen gaan ook helemaal los met de ballonnen!

Als Laura en de kinderen zich op de bank voor de TV hebben gedrapeerd (alsof ze hier al jaren komen) gaat Edwin met Roslyn de camper ophalen. Alles is prima gefikst en als tegemoetkoming is onze gasfles weer helemaal bijgevuld. Perfect, goede service van Apollo!

Dan is het moment van afscheid nemen aangekomen. Zowel Roslyn en Harold (waar we gisteravond al afscheid van hebben genomen) als wij, hebben een prima tijd gehad samen. Het is jammer om afscheid te moeten nemen van zulke aardige en gastvrije mensen. Ze hebben ons kennis laten maken met veel typisch Australische producten zoals: meatpie, Vegemite, Lemington-cake, Pavlova-dessert, TimTam koekjes etc. So they were/are really wonderfull people!!! Gelukkig weten we, zowel zij als wij, zeker dat we elkaar binnen nu en een paar jaar bij ons in Raalte zullen treffen. Geen twijfel mogelijk en leuk om iets voor de toekomst te hebben om weer naar uit te kijken.

Na het afscheid rijden we tot een eindje buiten Melbourne. We parkeren de camper op een eenvoudige camping aan het begin van de bekende Great Ocean Road.

Vergeten bericht: Raymond Island - Melbourne

Tja, dit bericht waren we vergeten te plaatsen. Daarom nu:

25-6: Vannacht hebben we gemerkt dat koala’s enorm veel lawaai kunnen maken! De vrouwtjes lopen als het ware te gillen en de mannetjes schreeuwen als varkens! Tjonge jonge, dat hadden we die sloom uitziende beesten niet uit de mouw geschud!
Om half 8 stappen we de camper uit en komt Joep naar buiten. We gaan samen met hem zijn gebruikelijke ochtendwandelingetje doen door de bush en langs het strandje. Het weer is heerlijk. Als we rond half 9 weer bij zijn huis zijn gaan we samen ontbijten. Speciaal voor ons heeft hij gisteravond brood gekocht. Samen met wat gebakken eieren, thee en melk is het een prima ontbijtje. De kinderen krijgen alledrie van hem een knuffelbeer. Hij heeft er eens een hele partij van opgekocht en dit zijn waarschijnlijk nog restanten. De kinderen zijn enorm blij, en wij zien de bui al hangen (gelet op de stemmetjes…). Rond half tien nemen we met warme gevoelens afscheid van deze bijzondere man.

Van Raymond Island rijden we richting Melbourne, zo’n 250 kilometer verderop langs de zuidkust. We willen daar vanavond graag aankomen. We hebben afgesproken met Roslyn & Harold Simpson, die we hebben ontmoet tijdens de Whale Watch-excursie in Kaikoura. Roslyn is van Nederlandse komaf en sprak ons aan op de boot. Het toeval wil dat ze familie in Wesepe heeft en zelfs al een paar keer in Raalte is geweest. Hoe toevallig!!! Ze hebben ons destijds uitdrukkelijk uitgenodigd om langs te komen in Melbourne wanneer we in Australië waren. Dat gaan we dus vandaag doen. We hebben al wat SMS-contact gehad.

We rijden met de camper Melbourne in en kijken op de kaart waar we ongeveer moeten zijn. Dat gaat redelijk makkelijk. Daarna twee keer vragen en we staan bij hun voor de deur. We weten dat ze vanavond niet thuis zijn maar dat geeft niet. We parkeren aan de straat en beginnen te koken, we zien hen morgenochtend.

Na een paar minuten wordt er aan de camperdeur geklopt want ze waren nog thuis. We maken ons eten af en verblijven ’s avonds in hun huis terwijl zijn weg zijn. We mogen de wasmachine en droger gebruiken en kunnen een keer lekker een avondje TV kijken op de bank. Super gastvrij!! We slapen in de camper en spreken elkaar morgenochtend.

Omdat er bij de McDonalds een data-limiet geldt van 50Mb was het voor ons tot op dit moment niet mogelijk ons filmpje (ruim 80Mb) van 13 juni van de Sushi-train in Sydney te uploaden. In Melbourne bij de familie Simpson geldt er geen datalimiet en kunnen we alsnog het filmpje op onze blog plaatsen.

Melbourne

27-06: Een kort nachtje. Om 7.15 uur wakker. Maar even wachten tot het een schappelijke tijd is om de woning in te gaan. Als ontbijt vandaag: pannenkoeken! Heerlijk Hollands. Harold is al naar zijn werk, maar Roslyn heeft vrij vandaag. We kletsen tot het middaguur. Dan wordt het tijd om onze neus buiten de deur te steken. We gaan met de tram naar het centrum van Melbourne. Vandaar nemen we de gratis tram om naar het Imax theater te komen. We zijn net te laat voor de film van 3 uur en moeten een uurtje wachten. Een koffiebreak dus. Om 4 uur is het tijd voor onze film: “Born to be wild”. Een schitterende film in 3D.

Dan is het weer dezelfde riedel terug. Rond 18.30 zijn we terug bij de Simpsons. De kinderen spelen direct weer met de LEGO. Dan even badderen, eten, praten en weer (laat) naar bed. Een super relaxte dag.

Simpsons

26-6: We ontbijten nog even in de camper omdat we niet weten hoe laat iedereen wakker is. Na het ontbijt is onze was schoon en droog en kunnen we lekker bijkletsen over van alles en nog wat. Voor de kinderen wordt een grote bak LEGO van de zolder gehaald, en we horen ze niet weer. Het mooiste wat ze konden krijgen (vooral Huub is helemaal in z’n nopjes).

Als echte fans, hadden Harold & Roslyn ons in Nieuw-Zeeland al beloofd mee te zullen nemen naar een echte Australian footbal wedstrijd in Melbourne, de nummer één sport hier. Deze belofte wordt gelijk vandaag ingelost. Om half twee gaan we met z’n zevenen naar één van de grote stadions in Melbourne om een wedstrijd te zien. Vandaag spelen Carlton (Melbourne) tegen de West Coast Eagles (Perth). Geen regionale derby, maar toch een 40.000 bezoekers. Mooi om te zien dat hier een heel gemoedelijke sfeer heerst. Iedereen zit gewoon door elkaar, dus geen gescheiden supportersvakken en geen onvertogen woord. De wedstrijd is spannend en we worden helemaal bijgepraat over de regels, tradities en gebruiken rond Australian footbal. We genieten met volle teugen en de 4 quarters vliegen voorbij, Perth wint.

Na thuiskomst wordt er gekookt en eten we gezamenlijk warm. Het is gemoedelijk en gezellig, net of we elkaar al jaren kennen. Het wordt weer laat vanavond…..