Van noord naar zuid

18-05: Vanmorgen de wekker gezet om 6.00 uur. We moeten namelijk om 7.25 uur bij de ferry in Wellington zijn, nog zo’n 10 kilometer verderop. Het is fris en donker. Het valt niet mee om uit het warme bed te komen. De kinderen halen we uit de “bak” boven de cabine. Zij mogen onderweg nog even wakker worden op ons bed. We dachten bij de ferry nog even tijd te hebben voor een ontbijt. Dat valt tegen. De kinderen moeten snel aankleden en we eten snel een boterham. Dan moeten we al aan boord.

We zoeken een plekje en vermaken ons de drie uur durende overtocht met de Nintendo, kletsen, drinken en buiten op het dek kijken. Vlak na vertrek waait het buiten op het dek enorm hard. Laura moet Toon en Bente aan de hand houden. We worden naar binnen gehaald. Het dek wordt gesloten. Teveel wind!! Gelukkig is Huub beneden bij Edwin. Anders zou hij nog overboord waaien!

Als we het Zuider-Eiland naderen is het weer totaal anders en kunnen we zonder problemen weer het dek op. Tussen de fjorden door varen we naar Picton. De kinderen kunnen nog een halfuurtje spelen in de playground onderin de ferry, die we op de valreep hebben ontdekt.

Vanuit Picton rijden we naar Kaikoura, zo’n 155 kilometer verderop. Onderweg maken we nog een stop bij een zeeleeuwenkolonie. We kunnen vrij dicht bij de dieren komen. Machtig. In Kaikoura gaan we eerst naar het bookingscentre voor whale watch-tours. Het is wel enorm duur. We twijfelen of we zullen gaan en vragen een Australisch stel (met kind) dat net terug is van zo’n tour of het de moeite waard is. Zij vinden van wel en vermelden tevens dat het in Australië nog duurder is… We denken er nog even over na, maar uiteindelijk besluiten we toch te reserveren. Morgen om 12.45 uur vertrekt de boot als de weersomstandigheden het toelaten.

Dan moeten we op zoek naar een wildkampeerplek. Die vinden we vlak aan de kust. De kinderen gaan onmiddellijk buiten spelen en wij gaan koken. Tegen half 6 roepen de kinderen ons dat we toch écht even buiten moeten komen kijken. De maan komt op boven de oceaan! Wat een mooi gezicht! Dit is de tweede keer dat we een maansopkomst zien! De eerste keer was in Andacollo (Chili). Zou je dat in Nederland ook kunnen zien? Waarschijnlijk zit er meestal iets voor!

 
 
 
 
 
 
 
 

Wellington

17-05: Gelukkig een rustige nacht vannacht, geen storm. Vandaag gaan we vanaf hier met de bus naar Wellington. In de buurt van de camping kunnen we opstappen en worden we midden in de stad afgezet. Wellington is de hoofdstad maar kan qua omvang en internationale allure niet tippen aan Auckland. Toch is Wellington, net als alle andere plaatsen in Nieuw-Zeeland, een hele prettige plaats met een fijne sfeer. Alles gaat er erg relaxt, geen getoeter en druk gedoe, dat valt ons gewoon op.

In Wellington zijn geen echte bekende highlights die op ieders ‘must see’-list staan. We slenteren door de stad. Wel zijn er veel mooie sjieke winkels. Ook maken we een ritje met de Cable Car, die nog wel enigszins bekend is. Als we met deze kabelbaan boven komen is er een mooi uitzicht over de stad, de haven en de baai.

Voor de verandering eten we ’s avonds in de stad en doen daarna wat boodschappen voor het ontbijt van morgen, want dan moeten we vroeg op om met de ferry mee te kunnen. De stadsbus zet ons weer netjes in de buurt van de camping af. Nog gauw een paar klusjes doen en alle apparatuur maximaal opladen, want de komende tijd willen we het weer met wat minder voorzieningen doen.

Woei

16-05: Vannacht nauwelijks een oog dichtgedaan. Gisteravond begon de wind en de regen al steeds meer toe te nemen. Rond half negen ’s avonds werd er op deze eenzame plek op onze camperdeur geklopt! Het was ook een collega-wildkampeerder die op dezelfde parkeerplaats was komen staan om te overnachten, maar vast was komen te zitten in de modder. We beloofden hem om morgen te helpen de camper los te maken. Mooi dat we niet helemaal alleen staan op deze plek. Het onstuimige weer werd namelijk nog veel onstuimiger! De camper danste heen en weer op de windstoten, en kwam af en toe helemaal uit de veren! We konden er op een gegeven moment niet van slapen. Er zou toch niets stuk waaien? De camper zou toch niet om waaien? Er zou toch geen boom omvallen op onze camper? Tjonge jonge wat een storm!


’s Morgens hadden onze medetoeristen al hulp weten te regelen van een pick-up. Deze had de camper in no-time losgetrokken. Het bleken Polen te zijn die vandaag de camper in Wellington moesten inleveren. Dat wordt nog flink poetsen en doorrijden dan!

Na het ontbijt wagen we ons ook weer met onze camper op de weg. De wind lijkt iets minder te zijn geworden, maar het valt nog niet mee om de camper op de weg te houden. Als we een kleine twee uur hebben gereden komen we aan in een redelijke plaats. De wind en de regen hebben we achter ons kunnen laten. We doen wat inkopen bij de plaatselijke supermarkt, scoren een koffie bij de Mac en gaan dan verder op weg naar Wellington.

Als we rond half twee bij de ferry van Wellington naar Picton zijn aangekomen regelen we eerst de overtocht voor woensdag 18 mei. Dan gaan we op zoek naar een camping. Daarvoor moeten we weer buiten de stad zijn. We vinden een mooi camping met een leuk springkussen en speeltoestellen voor de kinderen. Na zes dagen wild-kamperen wordt het wel weer eens tijd voor een echte camping (gelukkig zijn we we

l bij de Polynesian Spa geweest in Rotorua)!. De kinderen leven zich uit op het springkussen. Zelfs wij wagen een paar semi-atletische sprongen!

’s Avonds weer lekker zelf koken en lekker slapen. Horen we nou weer de wind om de camper gieren? Het wordt vast niet zo erg als afgelopen nacht!

naar het zuiden

15-05: Heerlijk geslapen bij de "Pak ’n Save" en we zijn dus ’s morgens de eerste klant op de parkeerplaats, er wordt netjes om ons heen geveegd. Bij de McDonalds (tegenover de parkeerplaats,… tja alles bij de hand!!) checken we even onze mail, plaatsen stukjes op onze blog, laden alle apparatuur op en drinken een kop koffie. Eigenlijk doen we altijd alles bij de McDonalds, behalve eten.

Vandaag rijden we van Rotorua, naar Taupo, naar Napier en nog iets zuidelijker. Het grootste deel gaat door redelijk uitgestorven gebied, dus weinig dorpjes. Wat heerlijk groen en bosrijk is het hier toch. Het weer is vandaag herfstachtig dat is wel jammer, we hadden wat heldere luchten verwacht.

Een eindje voor Dannevirke zien we een spaarzame picknickplaats. Het is inmiddels echt regenachtig en onstuimig geworden, dus we sturen de Ford deze picknickplaats op. Hier blijven we vannacht maar. De wind en de regen nemen wat toe, maar dat klinkt wel knus als je in de camper zit, gordijnen dicht en diep onder de wol. We staan enigszins in de luwte van een paar bomen.

Mudpool

Vulkanisch

14-05: We willen vandaag eigenlijk een vulkanisch park bezoeken maar het regent ontzettend. We gaan daarom na het ontbijt eerst maar wat schoolwerk doen in het restaurant van het spa-complex, daar kunnen we ook mooi de Nintendo’s en de laptop opladen. Als dat allemaal gedaan is, is het weer ook weer opgeknapt en gaan we toch op pad.


Een eindje buiten Rotorua ligt het vulkanische themapark Te Puia. We lopen hier langs kokende modderpoelen, stomende en rochelende(zwavel) gaten in de grond en kijken bij de bekende Pohutu-geyser. Een deel van het park is gewijd aan de Maori-cultuur, waaronder huizen, kano, kookplaatsen, een vlecht- en houtbewerkingschool. Rond de middag wonen we een begroetingsritueel en vecht- en dansvoorstelling bij. Dit is indrukwekkend om te zien.


In dit park bevindt zich ook een kiwi-huis, waar we in het donker kiwi’s in levende lijve kunnen zien. Schattige bolvormige loopvogels met een lange snavel en zo groot als een krielkip. In de vrije natuur krijg je ze bijna niet te zien.


Aan het eind van de middag gaan we terug naar Rotorua en struinen we nog even door het centrum. De camper hebben we geparkeerd op de parkeerplaats van de Pak ’n Save-supermarkt. Daar doen we boodschappen en eten ons avondeten. Eens even zien of ze ons hier vanavond wegjagen. Voor ons is het hopelijk “Park ’n Safe”, maar eigenlijk ook “Park ’n Save” (gratis)!!!