Naar de haaien!

29-4: Vandaag gaan we op excursie. Bij ons hotel wachten we op een busje dat ons zal komen ophalen. Als we wachten zien we dat er in de Cooks Bay een groot cruiseschip voor anker ligt. De toeristen worden met bootjes aan wal gebracht waar ze welkom worden geheten door een groepje Tahitianen die muziek maken. Wij vangen hiervan een glimp op.


Het busje dat ons heeft opgehaald zet ons een paar honderd meter verder weer af. Daar gaan we aan boord van een bootje waar maximaal 60 mensen op kunnen. Wij zijn met ongeveer 25 mensen aan boord. Doel van de excursie is haaien en roggen voeren! Spannend! Eerst varen we een stukje door de Cook Bay. De gids verteld het een en ander over de namen van de bergen en welke figuren er met een beetje fantasie in te zien zijn. Ook varen we langs diverse hotels met ‘overwater-bungalows’. Bij het Continental Hotel is zelfs een bassin aangelegd waar je voor 200 dollar een uur met dolfijnen kunt zwemmen. De oceaan is prachtig om te zien. Bijna onwaarschijnlijk blauw in allerlei verschillende tinten.

Dan zijn we aangekomen bij de plek waar de roggen en haaien zich bevinden. Er zijn van andere excursies al mensen in het water. Dat stelt gerust. We doen onze snorkels op en Huub doet ook zijn zwembandjes om en gaan het water in. Het is best spannend. De pijlstaartroggen zwemmen zo tegen je op. Je kunt ze aaien. Het is een ontzettend lekker gevoel. Ze zijn heel erg zacht. De gids zorgt dat er wat vis voor ze is. Daardoor blijven ze in de buurt. Wel is het uitkijken met de lange staarten (en giftige stekel) van de roggen, daar moet je niet aankomen. Ze mogen wel tegen jouw aankomen. Het is echt een enorme mooie ervaring.

Bente vind het toch wat eng en trekt zich al vrij snel weer terug op de boot. Dat zal er ook wel mee te maken hebben dat de blacktip-sharks in de buurt beginnen te komen. Sommige exemplaren zijn wel 2 meter lang. Toon maakt ook dat hij aan boord komt, maar tegen alle verwachtingen in, blijft Huub in het water en vind het prachtig! En dan te bedenken dat hij net sinds 3 dagen kan snorkelen en bij aankomst op Moorea zei: “Ik wil wel zwemmen, maar niet nat worden!”

Na een uur met deze schitterende dieren in het water te zijn geweest gaat iedereen weer aan boord en varen we naar een eilandje vlak voor de kust. Daar wordt onze lunch uit de enorme koelboxen tevoorschijn gehaald. Eén van de gerechten, ceviche, wordt ter plekke klaargemaakt: rauwe tonijn, veel zout, 3 liter water, omscheppen, afgieten, ui, komkommer en tomaat erbij, weer roeren, kokosmelk erbij, roeren en klaar! Bier, punch of ranja erbij en genieten maar!

We hebben ruim de tijd op dit eilandje, dus na de lunch gaan we weer heerlijk snorkelen en kletsen nog wat met andere toeristen. Vlak voor vertrek krijgen we nog een demonstratie over hoe je een kokosnoot open maakt. Dat is toch wel echt handig om te weten en, als je het eenmaal weet, niet eens al te moeilijk.

Dan is dit avontuur voorbij en varen we met het bootje langs de verschillende hotels om iedereen weer af te zetten. Dit was één van de hoogtepunten van onze reis!

Moorea Moorea

27-4 en 28-4: De dagen hier beginnen een ritme te krijgen. Ontbijtje, de kinderen doen zelfs even wat aan het schoolwerk, snorkelen, snorkelen, snorkelen. Tussendoor een keer een stokbroodje en rond een uur of vier het water uit. Douchen en wat drinken op het terrasje van de bungalow of lekker lezen op bed. Tegen half zeven naar het restaurant, waar de beperkte keuze ons langzaamaan de neus ui t komt.

Tropisch Moorea, alles volgens het boekje...alleen jammer van die voorbijkomende brommer!!!!

Rondje Moorea

26-4: Vandaag hebben we een autootje gehuurd. Na het ontbijt gaan we met deze Renault Twingo het eiland rond. Het is een mooie afwisselingen na de dagen aan het strandje bij het hotel. Ook omdat we inmiddels allemaal wel een beetje verbrand zijn.

De eerste stop is bij een belvédère (uitzichtpunt). We hebben mooi zicht over de twee baaien van Moorea. Dan gaan we weer verder. De uitzichten onderweg zijn fantastisch! We zien een prachtig helderblauwe oceaan met “overwater-bungalows”. De droom van menig pasgetrouwd stel. In een volgend plaatsje gaan we ergens wat drinken en kopen een aantal ansichtkaarten.

Als we weer verder gaan blijft het uitzicht onveranderd. Tropisch groen met uitzicht op een azuurblauwe oceaan. We hebben onze zwem- en snorkelspullen meegenomen, maar het is door het grote aantal hotels moeilijk om ook daadwerkelijk aan het strand te komen. Alles lijkt zo gebouwd om de toeristen in de hotels te houden om daar hun budget (en meer) te spenderen.

Uiteindelijk vinden we een echt bounty-strand waar we nog even gaan zwemmen. Er is geen rif en daardoor zijn er ook weinig vissen. Tegen het eind van de middag gaan we weer naar ons hotel. We relaxen nog wat (ja, dat hebben we nodig na zo’n inspannende dag), kletsen nog wat met een Nederlands stel op honeymoon en schuiven dan weer aan voor een maaltijd in het restaurant.

Moorea

25-4: Vandaag doen we wederom mee aan het ontbijtbuffet, maar dan wel aan de sobere variant. Drinken en stokbrood zeg maar. Na het ontbijt gaan we een klein stukje lopen. We hebben gehoord dat een eindje verderop bij het tankstation snorkels te koop zijn. Dat blijkt ook te kloppen. We betalen 9 euro per snorkel. Dat is normaal de huurprijs per snorkel per dag! Ja, belachelijke prijzen hier.

Weer terug bij ons hotel is het gelijk omkleden geblazen en naar het strandje. Het weer is vanmorgen wat donker en af en toe lijkt het of er een tropische regenbui aankomt. Later op de dag wordt het bloedheet. Om (verdere) verbranding te voorkomen gaan we rond half vier weer het water uit. Allemaal douchen en relaxen op de kamer met airco. ’s Avonds dineren we weer bij het hotel en liggen we allemaal op tijd in bed.

Moorea

24-4: Vandaag Paaszondag. Toch anders dan thuis. Om dit te vieren besluiten we om wel in het restaurant te ontbijten. Iedereen heeft ontzettend goed, en voor ons doen lang geslapen. Het zwemmen en ravotten heeft iedereen afgemat.

Na het ontbijt gaat onmiddellijk de zwembroek weer aan en duiken we de plomp weer in. Huub heeft met z’n sandalen in het water zitten spelen en één was er aan z’n aandacht ontsnapt. Dus na een poos zien we nog maar één sandaal op het strand liggen. Na een poos zoeken zien we een eind verderop in de Cook’s Bay een eenzame Teva-sandaal met de wind meedrijven. Omdat we al niet ruim in de schoenen zitten (denk aan de 2 rugzakken!!) gaat Edwin er achteraan. Na een eind over het rif zwemmen/klauteren en een eind in de geul zwemmen is de sandaal weer terug.

Qua dagbesteding is het eenvoudig hier: zwemmen, snorkelen, lezen, luieren, eten, douchen, slapen etc. Een en ander in willekeurige volgorde. Wat dat betreft zal ons blog de komende dagen wat saaier worden want we zijn hier nog tot 3 mei.

Later in de middag haalt Toon, tijdens één van z’n ontdekkingtochten over het rif, z’n linkerknie behoorlijk open. Bloedend als een rund neemt Laura hem mee naar onze bungalow en verbinden we deze semi-professioneel. Het is mooi geweest voor vandaag, ook omdat de zon nogal fel is hier. We gaan een iets veiliger activiteit doen: schoolwerk!!!

Moorea

23-4: We ontbijten niet in het hotel, we houden het budget en ontbijten gewoon op onze veranda. Rond half tien gaan we met de hoteleigenaar (Greg) in de auto het dorp in om boodschappen te doen, een dik uur later haalt hij ons weer op. Op deze manier kunnen we mooi even een en ander inslaan voor lunch en ontbijt. Ook een aantal flessen water is in dit tropische klimaat geen overbodige luxe.

Vanaf de middag tot zonsondergang liggen we in of naast het water. Zwemmen en snorkelen is prachtig hier. Vanaf het strand lopen/zwemmen we zó het rif in. Hier zwemmen prachtige vissen, in allerlei vormen, maten en kleuren. Vooral als de zon schijnt, reflecteert het licht op de zandige bodem en zijn de kleuren nog mooier. Het is net of je in een groot aquarium zwemt. Aan de buitenkant van het rif wordt het ineens héél diep, dan is de bodem niet meer te zien. Maar juist aan deze onderwater-‘afgrond’ zitten de meeste vissen. Het is echter wel zaak om met schoenen aan te zwemmen omdat het rif hard en scherp is (+ zee-egels).

De kinderen zijn helemaal niet te verzadigen qua zwemmen, als het donker wordt moeten we ze echt uit het water plukken. We zijn erg blij dat het is gelukt om Bente eerder op zwemles te doen. Ze zwemt nu mooi samen met Toon het hele rif over en boven de diepe delen. Ze zitten per dag méér onder dan boven water.

Tahiti - Papeete - Moorea

22-4: Een prima nacht vannacht. Ontbijten, inpakken, betalen en wegwezen. Op naar de haven voor de boot (een catamaran) naar Moorea. Deze vertrekt om 9.30 uur en je moet een klein halfuurtje van tevoren aanwezig zijn. Het is een drukte van belang. Dat zal ook wel met het Paasweekend te maken hebben. We kunnen helaas geen plaatsje bovenop het dek krijgen en moeten dus binnen zitten. Voordeel is wel dat daar airco is, maar het uitzicht is wat minder.

Na een halfuurtje varen komen we aan in de haven van Moorea. We gaan eerst naar de toeristinformatie. Zij bellen voor ons naar het Kaveka hotel of er een transfer mogelijk is. Nee, helaas, dat hadden we vooraf moeten reserveren. Een taxi schijnt volgens de informatrice erg duur te zijn, maar er gaan ook bussen. We moeten snel zijn, anders missen we hem. We moeten even een sprintje trekken, maar dan kunnen we ook zeer voordelig met de bus mee. Het is ongeveer een kwartiertje met de bus naar ons hotel. Voor de deur kunnen we uitstappen.

Even inchecken en dan kunnen we naar onze bungalow. Deze ziet er prachtig tropisch uit en zal de komende tien dagen en nachten prima voldoen. Omdat we van de receptie begrijpen dat de winkels om 12.00 uur sluiten en het inmiddels al ruim 11 uur is, gaat Edwin onmiddellijk aan de wandel naar het stadje 15 minuten lopen om inkopen te doen. Laura pakt de rugzakken uit en geeft alles een plek in de bungalow. Als de boodschappen binnen zijn en de zwemkleding klaar ligt om aan te worden getrokken vertrekken we naar het strandje bij het hotel. Daar vinden we heerlijke verkoeling in het azuurblauwe water. Dit is prima vol te houden de komende dagen! ’s Avonds eten we in het restaurant van het hotel onze warme maaltijd en gaan dan heerlijk slapen.

Tahiti-Papeete

21-4: Rond 6.00 uur zijn we allemaal wakker. We hebben goed geslapen ondanks de warmte. Het bed bestaat uit een matras met een hoeslaken. Er zijn verder geen dekens of lakens aanwezig, maar dat bleek ook warm genoeg. Rond half zeven wordt onze kamerdeur geopend en stapt er een man naar binnen. Aangezien wij nauwelijks gekleed zijn ‘bonjouren’ wij deze man (het is Franstalig hier) weer de deur uit! Later begrijpen we van de receptie dat de man de kamer al vijf jaar gebruikt en dat hij “boven” slaapt. Wij hadden gedacht dat we de kamer voor onszelf hadden…Gelet op de prijs laten we het hier maar bij, het is maar voor twee nachtjes.

Na het ontbijt gaan we Papeete verkennen. Het is hier een stuk warmer en drukkender dan op Paaseiland. We brengen de was weg naar een wasserij en informeren in de haven naar overtochten met de boot naar Moorea, daar gaan we morgen naar toe. Het is hier allemaal echt Frans: baquettes, Peugeots, Francs, Renaults etc. We slenteren over de markt, we lopen langs de haven, bekijken winkeltjes en kraampjes, eten en drinken her en der wat en halen de schone en droge was weer op.

Aan het eind van de middag komen we weer bij de markt. We hebben ontzettende dorst en willen er boven wat drinken. Er is live muziek en er wordt zelfs af en toe gedanst. Ook draait er een video van Tahitiaanse dansgroepen. Het is net of we op een bruiloft zonder bruidspaar zitten. Als we willen afrekenen komt er een potige Tahitiaanse even bij ons zitten om een praatje te maken. Ons Frans is, zeker na maanden Spaans, tot een minimum beperkt. Wel begrijpen we dat ze ons welkom heet in Tahiti! Altijd leuk toch? Dan gaan we even langs ons hostel om de zak met was op onze kamer neer te zetten. De mevrouw van het hostel wacht ons al op en leidt ons naar een andere kamer. Hier is wel airco, wel een schone koelkast, wel een schone w.c. en géén vaste bewoner. We hadden ons al bij de situatie neergelegd, maar dit is ook goed.

Als we de was op de kamer hebben gezet gaan we weer de stad in. We gaan naar de roulottes waarin ’s avonds langs de kust maaltijden worden bereid. Roulottes zijn busjes die zijn omgebouwd tot restaurantkeuken. De zijkanten en achterkant van deze busjes wordt opengeklapt en de heerlijkste maaltijden komen uit deze krappe mobiele keukens. En dat ook nog eens tegen betaalbare prijzen. Wij doen ons tegoed aan een curry en de kinderen aan kip met patat. (Wij snappen niet dat ze daar nog steeds niet op afgegeten zijn!)

Rapa Doei!

20-4: Vandaag onze laatste dag op Paaseiland. Gelukkig gaat onze vlucht pas om 20.35 uur zodat we hier nog een hele dag te besteden hebben. We mogen ook nog deze hele dag onze kamer in het hostel gebruiken, dat is erg lekker.

Rond 12.00 uur tanken we de Suzuki af en leveren deze geheel schadevrij weer in bij het verhuurbedrijf. Auto’s worden hier onverzekerd verhuurd. Bij schade is het dus dokken, maar dat is gelukkig niet aan de orde. Vanaf nu zijn we weer wat minder mobiel, maar we hoeven alleen nog maar in Hanga Roa te zijn, dus alles op loopafstand.

In het centrum struinen we nog wat winkels af en in de haven zien we grote zeeschildpadden zwemmen. We hadden niet verwacht hier zulke grote schildpadden aan te treffen.

We nemen bij ons favoriete “keetje” nog een empanada en dan is het alweer 16.00 uur. We lopen weer richting het hostel. De kinderen doen nog wat schoolwerk. We pakken de laatste dingen in de rugzak en rond 18.00 uur staat de hosteleigenaar klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Voordat we vertrekken krijgen we allemaal een ketting met een houten moai eraan. Een mooi souvenir. Ook doen de kinderen nog eenmaal samen met hem de kreet die we de afgelopen dagen al veel vaker hebben gehoord!

Dan worden we naar het vliegveld gebracht. Binnen 10 minuten zijn we er. Bij het inchecken horen we dat de vlucht pas om 21.40 uur vertrekt. Dat is nog een lange tijd. We lopen dan ook weer terug om voor de laatste maal in Hanga Roa nog wat te eten en een ijsje te scoren. Rond 20.30 uur zijn we weer terug op het vliegveld. Maken daar echt onze laatst pesos op aan souvenirs en gaan dan door de douane. We kunnen buiten op een bankje wachten tot ons vliegtuig klaar voor vertrek is. Dat is uniek en hebben we nog niet eerder meegemaakt. Om 22.10 uur, nog weer een half uur later dan gedacht, stijgt ons vliegtuig op naar onze volgende bestemming: Papeete, Tahiti.

De vlucht verloopt voorspoedig. We kijken wat films, luisteren muziek, drinken wat, en slapen wat. Om 21.45 uur plaatselijke tijd land het vliegtuig. Als we uitstappen valt een tropische warmte over ons heen. Ook hier worden we weer opgewacht door dames. Dit keer met een klein bloemetje voor achter het oor. Twee mannen maken muziek. Dan de bagage ophalen, door de douane, pinnen (prachtig geld hier trouwens) en een taxi regelen om ons naar ons hotel te brengen. Bij aankomst bij ons hotel worden we al verwacht, en dat is prettig. Ons telefoontje van vanmorgen vanuit Paaseiland is toch goed overgekomen. Onze paspoortgegevens worden ingeschreven en dan kunnen we naar onze kamer. Deze blijkt niet zo mooi als op de foto’s op internet, maar het voldoet. We kunnen slapen. En dat doen we ook meteen. Het tijdsverschil met Nederland is opgelopen tot 12 uur!