Salta

05-03: Vandaag vertrekken we weer uit Cafayate en gaan nog weer een stukje verder naar het noorden. Eigenlijk willen we vandaag naar Salta en hopen dat de weg-omstandigheden dat ook toelaten. We informeren maar niet meer naar de omstandigheden, we gaan het wel ondervinden.

Vanuit Cafayate rijden we gelijk de ‘Quebrada de Cafayate‘ (de kloof van Cafayate) in. Een prachtige route tussen veelkleurige bergen door. Het weer is een beetje somber waardoor de kleuren nog niet eens volledig tot hun recht komen, maar deze kloof kan wat ons betreft qua schoonheid best wedijveren met de Grand Canyon. Verschillende keren stappen we op een mooi punt even uit. Angstvallig kijken we af en toe ook even naar links waar een wel heel woeste modderachtige rivier stroomt. Zolang het water dáár stroomt is er niet veel aan de hand, zolang het maar niet de weg over gaat. Alle stroompjes die uit de bergen de komen zijn opgedroogd en we zien dat de modder de laatste dagen is weggeschoven, dus dat geeft ons moed.

Maar zo ineens, uit het niets, is daar weer een laag stuk weg waar het water over heen kolkt. Aan de overkant staat een man triomfantelijk naar ons te zwaaien dat het wel kan, maar dat bepalen we graag zelf. Als we even de situatie hebben bekeken vinden wij ook dat het kan en gaan we erdoor. Het lukt. Een paar kilometer verderop is er een 100 meter asfalt helemaal weggeslagen en moeten we gebruikmaken van de ‘desvio provisorio’ oftewel de provisorische omleiding. Ook hier kunnen we dus verder. Het is niet meer zover naar Salta maar met dit soort grappen weet je het maar nooit of je het haalt.

Rond half vier zijn we dan toch in Salta. We vinden een slaapplek in een vrij nieuwe jeugdherberg aan de rand van het centrum. Even installeren en dan de stad in. De siësta is net zo’n beetje teneinde, de winkels gaan weer open en het volk komt weer op straat. Wat een drukte zeg, meteen is het weer duidelijk dat we in de stad zijn. We struinen door de stad en gaan. voor Argentijnse normen, vroeg eten. Dat is nog niet zó eenvoudig omdat er rond zeven uur nog bijna geen eettent open is. De meeste gaan pas ná 21.00 uur open en zo rond 22.00 uur komen de eerste gasten binnendruppelen.