De tijd vliegt!

4-5, 5-5: Om 04.00 uur worden we door een klop op onze kamerdeur gewekt. Even de tijd nemen om echt wakker te worden en dan eruit. Wij pakken eerst de laatste spullen in en maken dan de kinderen wakker. We helpen de kinderen met aankleden en dan worden we naar het vliegveld gebracht.

Alles gaat snel en efficiënt op het vliegveld en binnen no time zijn we ingecheckt en door de douane. Dan kunnen we wederom buiten wachten op ons vliegtuig. Helaas blijkt de vlucht een uur vertraagd.
In het vliegtuig krijgen de kinderen alle drie een rugzakje met spulletjes: een hoofddoek, een blinddoek, een kleurboekje met potloden en tangram. Ze zijn er ontzettend blij mee en hebben meteen wat te doen. De vlucht verloopt voor ons allemaal prettig. Wel is er op deze vlucht erg vaak turbulentie.

Hoewel het vliegtuig op woensdag 4 mei om 08.00 uur vertrok, het ca. 6 uur vliegen is van Papeete (Tahiti) naar Auckland (Nieuw Zeeland) komen we op donderdag 5 mei om 12.00 uur aan op deze bestemming. Ofwel: we zijn de datumgrens overgegaan. Op Tahiti lagen we qua tijd 12 uur achter op Nederland, in Nieuw Zeeland liggen we ineens 10 uur vóór op Nederland. Kortom: de tijd vliegt!

In Auckland moeten we door immigrations, de douane en vind een bio security check plaats. We moeten de zolen van onze schoenen laten zien en een van onze dagrugzakken wordt open geritst omdat er waarschijnlijk op de scan iets verdachts te zien was… Maar gelukkig: we mochten door. Wel moesten we een en ander zelf weer fatsoenlijk inpakken en dichtritsen…

In de aankomsthal kopen we direct een nieuwe simkaart voor de telefoon (tip van een andere Nederlandse reiziger) zodat we goedkoop met Nederland kunnen bellen. Dan moeten we nog een overnachtingsplek regelen. Bij de toeristische informatie zijn ze zeer behulpzaam en binnen no time hebben we een goed hotel geboekt en hebben we kaartjes voor de bus naar de stad. Retourtjes die we zaterdagmorgen kunnen gebruiken om in de buurt van het vliegveld onze huurcamper op te halen. Mooi geregeld allemaal.

Het Kiwi Hotel ligt aan de Queen-street, de hoofdstraat. Perfecte ligging, perfecte kamer en prima prijs. De hele middag lummelen we op de kamer. De kinderen leven zich uit met de spulletjes uit hun rugzakjes en wij zorgen dat we een internetverbinding krijgen.

’s Avonds gaan we het hotel even uit om ergens wat te gaan eten. Aan de overkant vinden we een Koreaans restaurant waar we aan tafel kunnen wokken. Het is onwijs gezellig en onverwacht leuk. Tussen al deze Aziatisch uitziende mensen zouden we bijna twijfelen of we wel op de goede bestemming zijn aangekomen vanmorgen!

Moorea - Papeete

3-5: Vandaag is de dag van ons vertrek van Moorea. Omdat we maar liefst 11 nachten in het Kaveka Hotel hebben geslapen is de transfer van het hotel naar de ferry gratis voor ons. Dat is prettig. De bussen rijden hier niet volgens een vast schema, dus is het moeilijk na te gaan hoe laat je aan de weg moet gaan staan.

Bij het ontbijt verteld het meisje van de bediening ons dat ze gisteravond nogal een roerige avond had gehad. Gisteravond toen ze onze bestelling opnam maakten we een praatje met haar dat het zo rustig was hier en dat dat kwam doordat het laagseizoen is. Ze vertelde dat in het hoogseizoen (juni) het erg druk was en dat veel Tahitianen erg vervelend werden als ze weer eens teveel hadden gedronken. Dat het dan tot knokpartijen kwam en dat dan de politie regelmatig moest komen opdraven. Gelukkig was het nu lekker rustig en laagseizoen zei ze.

Toen wij aan het eten waren kwamen er eerst 4 gendarmes binnen om te eten en even later een groep mannen, vrouwen en kinderen. Het was ons al wel opgevallen dat ze aardig luidruchtig waren en dat ze geen lid waren van de blauwe knoop. Toen wij aan het betalen waren, zei het meisje van de bediening ook iets op een bepaalde toon tegen deze groep, dat we wel dachten dat ze boos was.

Vanmorgen vertelde ze dat ze nogal grof taalgebruik hadden en dat één van de mannen met haar wilde knokken en dat hij haar ook echt had geslagen! De politie (die daar zelf had zitten eten) moest er aan te pas komen. Als klap op de vuurpijl blijkt de agressieveling een broer van haar collega te zijn!

Dan klopt hetgeen in de Lonely Planet staat wel: de Tahitianen zijn stevige drinkers met een nogal agressieve dronk. En denk niet: “die kan ik wel aan!“, want ze zijn altijd groter dan jij! Gelukkig zijn we hier niet in het hoogseizoen!

Genoeg over deze soap! Op de ferry konden we lekker bovenop het dek zitten. Langzaam afscheid nemen van Moorea. Aangekomen in Papeete lopen we met onze zak vol was langs de wasserij. Gelukkig kan de was vandaag nog klaar zijn! Morgenvroeg om 7.00 uur vertrekt ons vliegtuig naar Auckland.


In Papeete gaan we weer naar het hostel Teamo. Niet al te vriendelijke mensen, maar wel een goede kamer voor een goede prijs. Bovendien willen ze ons vannacht wekken om het vliegtuig te kunnen halen en een taxi voor ons bellen. Daar worden we wel blij van.

Als we de grote rugzakken op onze kamer gedumpt hebben gaan we de stad in. Even ergens een drankje met een broodje, winkeltjes kijken en naar de markt. Huub is helemaal weg van een zeer tropische blouse: paars met geel! Helaas was deze blouse er niet meer in zijn maat. Anders hadden we er een voor hem gekocht!

Als het vier uur is halen we de was weer op en gaan weer naar ons hostel. De spullen weer in de rugzak pakken en wat relaxen. Vanavond eten we nog één keer bij de ‘roulottes’ (de busjes) en dan zit er alweer een etappe van onze droomreis op…

More Moorea

30-04, 01-05 en 02-05: Voor het verslag van deze drie dagen verwijzen we gemakshalve naar alle voorgaande dagen. Behalve dan die met de excursie naar de haaien en roggen. Als enige extra is te melden dat we tijdens het snorkelen in de Cooks Bay een geweldige grote zeeschildpad hebben gezien!