BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


18 juni 2011

Bathurst-2

16-6: We hebben allemaal lekker geslapen. De kou viel vannacht mee. Na het ontbijt vertrekken we richting McDonalds om een koffie te scoren, te internetten, te spelen, schoolwerk te doen en alle apparatuur op te laden. We ontmoeten nog een Australiër die als kind (8 jaar) ook met zijn ouders een wereldreis had gemaakt. Hij vond het helemaal geweldig en wist er nog veel van. Het had hem een brede interesse opgeleverd.

Rond de middag vertrekken we lopend vanaf de Mc naar het Mineral & Fossil Museum, een aanrader volgens de reisgids. Het museum is gehuisvest in een voormalige school en wordt gerund door vrijwilligers. Voor zover wij begrepen is de collectie mineralen en fossielen aan de stad geschonken door een inwoner die deze verzameling had aangelegd.











We lopen langs de verschillende mineralen en staan verstelt van alle kleuren en vormen. Ongelooflijk dat de natuur zoveel moois herbergt. Ook de fossielen zijn interessant om te zien. Verder staat er een compleet skelet van een Tyrannosaurus Rex. Machtig (en uniek)! En er zijn fossielen van dinosauruseieren. Als we alles hebben gezien wordt ons gevraagd een enquêteformulier in te vullen. Edwin neemt dit loyaal op zich. Echter de vraag naar zijn leeftijd deed hem even schrikken. Sinds 13 juni valt hij in de categorie: 40-64 jaar! Gloek! Omdat het nog even wennen is aan dit nieuwe getal heeft Edwin maar een categorie gejokt… 
T-Rex (rechts!!)

Dan gaan we weer terug richting de camper. Onderweg komen we langs een muziekwinkel en scoren we een CD met ‘American evergreens’. Verderop komen we langs een snoepwinkel waar de kinderen hun slag slaan. Daar horen we van de eigenaresse dat er in Bathurst een serieus racecircuit (Circuit Mount Panorama) is dat de moeite van het bekijken waard is, gaan we gelijk doen. We kunnen dus met de camper het circuit over “scheuren”. Je bent toch geneigd om wat harder te rijden, maar Edwin houdt zich in. Heel leuk om even te zien, maar met een camper natuurlijk nét niet helemaal cool en zeker geen snelle rondetijd.

Na het circuit gaan we nog langs een speeltuin voor de kinderen. Daar kunnen ze nog even uitrazen. Dan gaan we weer naar onze vertrouwde wildkampeerplek.

17 juni 2011

Bathurst

15-6: Na een redelijk koude nacht vertrekken we rond 10 uur van de camping richting de Blue Mountains, een prachtig natuurgebied met mooie vergezichten over de bergen, volgens de reisgids. Het weer werkt echter niet zo mee. Het regent. En als we dichterbij komen is het helemaal mistig! Geen mooie uitzichten voor ons dus. We besluiten rond 12.00 uur bij de eerste de beste McDonalds te gaan internetten. Het is redelijk fris dus we nemen allemaal een heerlijke warme chocolademelk. Dan gaan de kinderen in de playground en wij buigen ons over internet. We zijn wat achter met het plaatsen van stukjes. Hier is de internet goed en is er geen limiet van 50 Mb, dat is toch wel erg prettig. Na een paar uur breken we op en gaan weer rijden. We hebben niet echt een doel. Als Laura wat in de reisgids bladert besluiten we naar Bathurst te gaan. Onderweg zien we een aantal keren kangoeroes, zowel dood als levend. Ook een aangereden wombat.


In eerste instantie willen we weer naar een camping gaan, maar die blijkt redelijk duur. We gaan wildkamperen. Bij de plaatselijke tourist information vragen we of dat hier ergens kan. Het blijkt dat Bathurst een ‘RV-friendly’dorp is. Dat komt goed uit! Op de kaart geeft de dame ons aan waar deze gratis overnachtingsmogelijkheid zich bevindt. We doen nog wat inkopen en installeren ons dan op deze RV vriendelijke plek. Scheelt toch mooi $ 62 voor een nacht. Misschien is het wel wat koud vannacht, maar dan moeten we maar dicht tegen elkaar aankruipen.

Bye bye Sydney, hello camper!

14-6: Nog eenmaal maken we gebruik van het stevige ontbijt in het hotel. Dan worden we om 10.30 uur door de shuttle-bus opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden. Vandaar willen we dan de shuttle nemen naar de camperverhuurder. Dat blijkt even anders te lopen, de camperverhuurder heeft geen shuttle. We moeten of met de trein of met het openbaar vervoer. De taxi is het goedkoopst en de prijs valt ons alles mee. Al snel staan we dan ook tussen de campers.

Eerst moet het huurcontract in orde worden gemaakt en dan gaan we de camper inspecteren. Hier en daar moet nog wat vastgezet worden met een spijker of een schroef, we vragen of ze willen controleren of de gasbussen wel echt helemaal vol zitten en we controleren dit keer ook de voorruit op sterretjes. Je moet die verhuurder wel even scherp houden. Het liefst sturen ze je weer de weg op met een camper, zoals die ingeleverd is. Gelukkig voor ons, en pech voor hun, hebben we al een redelijke ervaring op dat gebied.

Als alles voor elkaar en naar onze zin is kunnen we de rugzakken leegpakken. De camper is bijna helemaal hetzelfde als in Nieuw Zeeland, dus alles ligt zo weer op de vertrouwde plek. Dan kunnen we gaan. Doel: de Blue Mountains (ten westen van Sydney). Van de verhuurder hebben we een hele duidelijke routebeschrijving ‘de stad uit’ gekregen en dat is prettig. Het links rijden zijn we (lees: Edwin) nu wel gewend.

In Glenbrook maken we een stop om boodschappen te doen en houden we een koffie-stop. Veel verder moeten we vandaag ook niet rijden, want dan missen we de Blue Mountains. We willen graag wildkamperen, maar dat lukt niet. Het wordt een camping. Lekker weer zelf koken. Huub mag deze keer helpen met het snijwerk.

15 juni 2011

40, veertig, cuarenta, fourty! FEEST

13-6: Vandaag een bijzondere dag voor ons op reis. Papa Edwin is vandaag jarig en wordt 40 jaar! Hij wordt door Laura en de kinderen verwend met een mooi T-shirt van Ruta Cuarenta, tekeningen en gedichtjes. Het T-shirt zat al maanden onderin de rugzak. Het viel niet mee om dat geheim te houden, maar dat is toch redelijk gelukt.



We gaan vandaag naar het Sydney Aquarium. Het is er ontzettend druk, waarschijnlijk omdat het vandaag voor veel mensen een vrije dag is. Het aquarium is heel mooi met veel verschillende soorten zeedieren: haaien, roggen, zeepaardjes, inktvissen, kwallen en natuurlijk: een vogelbekdier. Er zijn aquaria, maar ook tunnels. Zo lijkt het net of je tussen de vissen door loopt. Het is leuk om vissen te zien die we ook zelf bij het snorkelen op Tahiti hebben gezien. Ook de black tip haai en de Sting ray zijn in het aquarium te zien.

Als we alles hebben gezien is het tijd om ergens taart te gaan eten. Het is overal erg druk, maar uiteindelijk kunnen we in het QVB taart eten. Heerlijk! Dan gaan we nog even naar de Apple Store. Kunnen we gebruik maken van een goede internetverbinding en even langs de nieuwssites surfen of op speeleiland spelen. Als we lang genoeg vijf computers bezet hebben gehouden gaan we weer naar de buurt van ons hotel.



Onderweg komen we langs een bioscoop waar het enorm druk is. Vandaag is de première van Kungfu Panda 2. De rode loper ligt uit, de paparazzi en verschillende tv-stations zijn aanwezig met camera ploegen. Het wachten wordt wat opgeleukt door een Chinese draak en Chinese muziek en iemand verkleed als Kungfu Panda. De “sterren” zijn voor ons onbekend, maar dat maakt niets uit. Allemaal scoren we een gratis cap van deze film en als de grootste drukte weer voorbij is gaan we weer verder.

Jack Black

Lucy Lui

We hebben nog iets leuks op het programma staan vandaag: Sushi eten! Het sushi restaurant hadden we al eerder gezien en aangezien we nog nooit sushi gegeten hadden leek Edwin’s verjaardag een leuke gelegenheid om dat eens uit te proberen. Het leuke van dit restaurant is dat er een kleine lopende band rond gaat met allerlei verschillende gerechtjes erop. Elk gerecht heeft een eigen kleur schoteltje. Je kunt zoveel eten als je wilt. Aan het eind worden het aantal schoteltjes van elke kleur geteld zodat men weet wat je moet betalen.

Het ging ons vooral om het uitproberen van sushi. We dachten eerlijk gezegd heel oneerbiedig dat het “een koude klets” zou zijn. Maar nu weten we beter. Het is echt heerlijk en het vult nog ook! Zelfs de kinderen zijn enthousiast (Bente en Huub vooral over de loempiaatjes, oké). Na het eten gaan we naar ons hotel om alles weer op orde te brengen voor morgen, als we de huurcamper gaan ophalen.
12-6: De kinderen zijn nog “geprogrammeerd” op de Nieuw-Zeelandse tijd. Om 6.00 uur staan ze al bij ons aan de kamerdeur met de mededeling dat ze al heel lang wakker zijn… We sturen ze toch maar even weer naar hun kamer. Kom rond 7.30 uur maar weer terug.

Rond 11.00 uur gaan we de stad in. We gaan richting China Town om daar een kapper te bezoeken die we al eerder hebben gespot. Eigenlijk is het een herenzaak, maar ze willen Bente ook wel even onder handen nemen. Dat is prettig en voordelig. Laura slaat nog maar weer een keer over. Dat komt later wel.

We slenteren door een markthal met allemaal Chinese prullaria. De kinderen hebben gisteren zakgeld gekregen voor Australië en dat geld moet uitgegeven. Gisteren hebben ze alle drie een knuffel gescoord. Bente en Huub een koala, Toon een kangoeroe. Op zich niet zo erg, maar samen met de knuffels die ze al hebben zijn dat er al zes. Ook dat is niet zo erg, maar bij gebrek aan speelgoed hebben ze de knuffels allemaal een “eigen stem” gegeven… En er wordt wat afgepraat door die beesten. Ook hebben ze ze wat brutaal gemaakt waardoor ze soms vreselijk hard moeten lachen. Wij worden er echter soms gillend gek van…

Dagobert Huub scoort een spaarpot (zou het er echt van komen?). Dan verlaten we deze drukke Chinese buurt en gaan we richting Darling Harbour. We hebben gezien dat er een (gratis) marine museum is. Gezien het weer is dat niet zo gek voor vandaag. Het miezert af en toe.

We vallen weer met de neus in de boter. Het is open dag vandaag. We kijken wat rond, de kinderen krijgen een tas met prullaria en we gaan op een marineschip. Dan horen we een helikopter. Deze komt de haven binnenvliegen en hangt stil vlak bij een ander schip. Een paar mariniers worden gedropt. Later worden deze weer met de heli opgepikt. Een heel indrukwekkend gezicht zo midden in alle drukte van de stad.
Als we genoeg gezien hebben gaan we weer richting ons hotel. Onderweg snuiven we nog wat op van het jazz festival wat er in de haven is, samen met de verschillende etensluchten doet het ons nog een beetje denken aan het Raaltese Ribs & Blues, maar dan met jazz…

Bij ons inmiddels favoriete Irish Pub eten we onze avondmaaltijd en gaan dan weer richting hotel om te relaxen.

Sydney - The Rocks

11-6: Vandaag is het wat minder mooi weer, maar dat mag de pret niet drukken. We lopen naar de QVB, the Queen Victoria Building. Vóór het gebouw maken we een praatje met een straatmuzikant die wel héél erg goed gitaar speelt. Hij blijkt een jaar of zeven in Rotterdam te hebben gewoond, dus spreekt een aardig woordje Nederlands. De QVB is een prachtig Victoriaans winkelcentrum uit 1898. Een sjiek en statig gebouw met dito winkels. Dus mooi om even doorheen te lopen.


Later gaan we naar The Rocks, de wijk waar Sydney begonnen is, gelegen aan de voet van de Sydney Harbour Bridge. Een gezellige wijk met veel oude gerestaureerde huizen en pakhuizen waarin veelal kleine winkeltjes, ateliers en galerieën zijn gevestigd. De gezelligheid wordt nog verder verhoogd doordat er vandaag de zaterdagse Farmers Market wordt gehouden.

Vanuit The Rocks kunnen we met een aantal trappen de Harbour Bridge op. Over een voet-/fietspad kunnen we de brug over lopen. Wat een enorme brug, stenen pijlers met een enorme staalconstructie. Het is zelfs mogelijk om over de brugbogen te lopen. De prijs van 200 AUD/p.p. (€ 150) is ons wat te gortig. Het voegt ook niet veel toe aan hetgeen we nu al kunnen zien, nl. uitzicht over de haven, het Opera House en de overkant van de Harbour Bridge.

Het is alweer achter in de middag als we op Circular Quay aankomen. We hangen daar nog wat rond en kijken naar diverse straatartiesten, altijd leuk. We nemen weer de bus naar de buurt van ons hotel. De dagen vliegen voorbij!!

13 juni 2011

Australian Wildlife

10-06: Vanuit ons hotel lopen we de stad weer in en bij de eerste de beste McDonalds checken we even onze e-mail. We gaan met de shuttle-bus richting Circular Quay maar stappen halverwege uit om naar Darling Harbour te gaan.

In deze haven zijn diverse musea en attracties gevestigd. We gaan naar binnen bij het Australian Wildlife World, een dierentuin c.q. interactieve tentoonstelling over alle in het wild levende Australische landdieren. Veel er van zijn in levende lijve aanwezig: koala’s, kangaroe’s, krokodillen, wombats, slangen, spinnen, vogels etc. Hier blijkt dat er in Australië veel gevaarlijke beesten rondlopen, -zwemmen, -kruipen, zoals de 6 dodelijkste slangen, zoutwaterkrokodillen en twee zeer giftige spinnen (funnelweb- en redbackspin).

Eén van de medewerkers meldt echter dat het meest gevaarlijke dier van Australië, het paard, is. Het paard zorgt jaarlijks voor meer dodelijke slachtoffers dan alle andere gevaarlijke dieren bij elkaar. Niet dat deze niet gevaarlijk zijn, maar je komt bijna niet met ze in contact, tenzij je wel erg dom te werk gaat. Al met al een mooie en zeer interessante attracties en is iedereen goed gewaarschuwd voor de komende zeven weken.

Als we teruglopen naar het centrum wippen we even de Apple-store binnen en leven ons even helemaal uit op iMac’s, iPad’s en iPods. Hier, net als in New York, een gelikte winkel , vol met mensen die allemaal niet echt onder de indruk zijn van de economisch mindere tijden. Ook hier vliegen de dozen de winkel uit. Misschien wel dé remedie tegen economisch mindere tijden.

Tegen de avond vinden we in de buurt van ons hotel een gezellige Ierse pub waar ze heerlijke en betaalbare maaltijden serveren. Een schot in de roos.
Koude pootjes