BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


23 mei 2011

HAAST? Nee hoor, wij niet!

22-05: Na een goede nacht en een goed ontbijt gaan we weer ‘en route’. Vandaag willen we de Franz Jozef gletsjer bekijken. Dat is nog ca. 100 kilometer rijden. De lucht is eerst nog wat grijs, maar dat verdwijnt al snel. Bij de gletsjer aangekomen kunnen we een wandeling maken naar de gletsjer. Het weer is goed en dat maakt het extra mooi. Tussen alle grind, stenen en ander sediment naderen we de gletsjer. Het is een prachtig gezicht. We blijven niet al te lang bij het eindpunt, want het weer wordt weer wat dreigender en we hebben geen zin in een nat pak. Het was een heerlijke wandeling van 1,5 uur. Bij de camper nemen we nog wat te drinken en dan gaan we verder naar Fox Glacier. In het dorpje gaan we ergens koffie drinken en kunnen we mooi de apparatuur weer even opladen.

Omdat de tijd vandaag wel heel snel lijkt te gaan, het is inmiddels al ruim half drie, besluiten we de Fox Glacier te laten voor wat het is. We zetten koers naar het dorpje Haast, niet dat we haast hebben hoor! Onderweg maken we nog een stop bij een uitzichtpunt. Laura loopt met de kinderen naar het platform terwijl Edwin de tafel uit de camper repareert die nagenoeg gesneuveld is. Als Laura en de kinderen naar de camper willen gaan, heeft Bente het gepresteerd om met haar knie vast tussen de spijlen van het hek te komen zitten. Geen beweging meer in te krijgen! Haar knie doet pijn. Toon haalt Edwin op en Laura maakt contact met een medetoerist die de krik uit de auto haalt. Met de autokrik worden de houten spijlen uit elkaar geduwd en kan Bente gelukkig vrij snel bevrijd worden. Wel is haar knie wat dik, maar dat is snel weer over. Altijd weer verrassend, reizen met kinderen…

Aangekomen in Haast blijkt dat het werkelijk een dorp van niks is. Niets te bevelen. Wat motels en een supermarkt zeg maar. Daar doen we nog wat inkopen voor ons avondeten en dan gaan we naarstig op zoek naar een wildkampeerplek. Het is inmiddels al bijna 5 uur en het schemert al. Na een aantal kilometers vinden we een geschikte plek op de weg richting Wanaka. We parkeren en gaan onmiddellijk koken. We hebben trek!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten