BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


23 mei 2011

Arthurs Pass

21-05: Vandaag zouden we volgens onze oude reisschema uit Chili vertrekken. We zijn blij dat we onze tickets hebben omgeboekt. Nu hebben we ruim 30 dagen in Nieuw-Zeeland in plaats van de oorspronkelijke 11 dagen. Dat zou toch echt te weinig zijn geweest voor dit prachtige land.

Na een ontbijtje gaan we rijden. Eerst doen we in Springfield-centrum wat boodschappen en halen we twee koffie voor onderweg. Favoriete CD aan (we hebben er onlangs één gekocht, de nieuwe van Bruce S.), iedereen goed te pas en rijden maar. De omgeving wordt steeds mooier. Bossen, bergen met hier en daar besneeuwde toppen, wilde rivieren, schitterende meren. Kortom: genieten dus.

Als we in het plaatsje Arthurs Pass zijn maken we een stop. We wandelen naar de waterval, gaan naar het informatiecentrum en drinken tenslotte nog ergens een bak koffie. Wat een luizenleven hebben we toch.

Onderweg krijgen we nog een afdaling van maar liefst 16%. Dat is best steil zeg! Af en toe maken we een stop bij een mooi uitzichtpunt. Daar leven echter ook de Kea’s. Een papegaai-achtige vogel. Deze vogels zijn erg slim en niet echt bang. In het informatiecentrum hadden we al gelezen dat ze de rubbers van je autoruiten en ruitenwissers lostrekken met hun snavel! Bij het eerste uitzichtpunt is het direct raakt. Amper geparkeerd zit er al een Kea op het dak van onze camper en begint deze direct te zoeken naar iets waar hij op kan knagen. Met het gooien van wat kleine steentjes gaat hij er uiteindelijk vandoor!

Bij een andere parkeerplaats is een andere auto aan de beurt. Er zitten vier Kea’s op de auto, waarvan één op de buitenspiegel. Deze bekijkt de mogelijkheden om het broodje van de automobilist te pakken te kunnen krijgen!

Als we de Arthurs Pass genomen hebben komen we uiteindelijk aan in het plaatsje Hokitika. We parkeren de camper en gaan even het dorpje in. Bij een cafeetje drinken we koffie en vinden we (eindelijk weer) een plek om te internetten en wat stukjes op onze site te zetten. Daarna gaan we nog wat winkeltjes in, waar ze nagenoeg overal sieraden van jade verkopen. Deze steen wordt hier in de omgeving gevonden. We kunnen kijken hoe de steen wordt geslepen en omdat het aan het eind van de dag is en de man waarschijnlijk goed gehumeurd, krijgen we allemaal een stukje jade steen! Iedereen weer blij!

Rond vijf uur verlaten we dit dorpje weer en vinden ca. 30 kilometer verderop langs de weg naar het zuiden een prima wildkampeerplek. Koken, eten en slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten