10.000

vrachten vol knoflook

17-02: Ook aan het verblijf op deze leuk plek komt een eind, en wel vandaag. Na het ontbijt pakken we ons boeltje weer bij elkaar. Buiten is het wat modderig want het heeft enorm geregend vannacht en dat gaf een gigantische herrie op het metalen dak van onze cabaña.

Vanuit San Rafael gaan we nu richting Mendoza, dat is zo’n kleine 250 kilometer en dus goed te doen vandaag. We gaan even niet over Ruta 40, want die is hier ook weer van gravel, maar we nemen een omweg. Het is vandaag niet zo heet en het is wat bewolkt.

Langzaam maar zeker verschijnen er wijngaarden langs de weg. Het gebied rondom Mendoza is dan ook vooral bekend vanwege de wijn. Een mooi gezicht, de uitgestrekte wijnvelden met de Andes-toppen op de achtergrond. Mendoza ligt aan de voet van de Aconcagua, de hoogste berg van Zuid-Amerika, 6962 meter hoog. Vandaag is deze echter niet te zien vanwege de bewolking.

Vlak vóór Mendoza bereiken we weer een mijlpaal, want dan glijdt de 10.000e kilometer onder onze bus door. Dat is hier inderdaad ‘glijden’ want vlak vóór Mendoza ligt een stukje vierbaans-snelweg. Tjonge, 10.000 kilometer alweer!! Dat lijkt veel, maar zo voelt het niet. We filosoferen en rekenenhier eens een beetje over door en komen dan in totaal uit op zo’n 40.000 kilometer die we al rijdend en vliegend tot nu toe al hebben afgelegd.

Aan het verkeer kunnen we merken dat we weer in de buurt van een grote stad komen. Mendoza heeft ruim 100.000 inwoners. In de buurt van een stad is het verkeer altijd wat gestresster en opgefokter dan een eind daar buiten. Het is trouwens geen enkel probleem om hier in de stad te rijden, er hangt toch een redelijk relaxte sfeer. Brede (eenrichtings)straten met mooie grote platanen er langs. Voelt goed!! Na wat rondvragen vinden we een leuk hostel, waar we een 6-persoonskamer hebben. We lopen nog even de stad in om een hapje te eten. Morgen blijven we hier ook en zullen we de stad eens wat beter bekijken.