Prietpraat

Voor de kinderen is het maken van een wereldreis anders dan voor ons. Wij weten in grote lijnen wat ons te wachten staat, zij weten amper wat een wereldreis is. Bente praat steeds over de “werondreis”. Soms hebben ze een heel andere belevenis van dingen. Zo vraagt Huub als we op schiphol zijn: “Wanneer gaan we naar een andere wereldbol?” En als we New York willen gaan verkennen vraagt hij: “Wanneer gaan we het dorp in?“


In Amerika komt het eten helaas toch iets te regelmatig neer op een hap van de plaatselijk bekende fastfoodketens. Huub vraagt bij Mc Donalds dan ook om een “Happy Neal”. Verder heeft Huub ontdekt dat ze in New York ook gewoon Nederlands praten, maar dan in een andere taal! En de bananen smaken volgens hem ook gewoon naar Nederlandse bananen! Wie had dat nou verwacht?

Ook het tijdsbesef is iets lastigs. Bente merkt op 23 november (slechts 8 dagen van huis) op “Ik ben al de namen van mijn klasgenootjes al bijna vergeten!” Verder heeft zij ontdekt dat ook veel dingen in braille zijn aangegeven en dat die stippeltjes zijn voor “blindegelijken”. In het vliegtuig kon ze heel goed voelen wanneer we gingen “opstijgeren”.

In het begin van onze reis in Noord Amerika hebben we veel herten gezien. Huub heeft er zelfs één gezien met een “karwei”erop!

Bente (tijdens het TV kijken): Pap, gaan wij ook naar Frans van Sisco, daar hebben ze het op TV ook over!

Verder is zij ook in de Krent Kenjen geweest!

Toon is de oudste en weet dat soort dingen allemaal iets beter. Wel wordt hij tijdens een ruzietje met zijn broertje Huub uitgescholden voor Tonut! Jawel, geïnspireerd op de donuts hier! Goed gevonden niet?

Nou, tot zover deze prietpraat. Wij gaan verder met verzamelen en hopen hierover nog eens te kunnen bloggen.