Slaaptrein

07-08: Allemaal rond half acht wakker. Het ontbijt is niet inclusief, dus we moeten Georgetown in om ergens een ontbijtje te regelen. In de buurt van de supermarkt aangekomen blijkt nagenoeg alles nog gesloten omdat het zondag is. Wel is er een 7-eleven supermarkt open. We halen een soort rozijnenbrood en een flesje water. Beetje saai ontbijt, maar we hebben wat. We gaan weer terug naar ons hotel en wachten tot het bijna 10 uur is. Dan weer opnieuw naar de supermarkt. We moeten voor een aantal maaltijden eten inkopen in verband met de treinreis van Butterworth naar Bangkok. Voor lunch en diner vanavond en voor ontbijt en lunch morgen. Voor de zekerheid want we weten ook niet hoe het allemaal gaat.

Als we om half 12 met onze boodschappen bij ons hotel aankomen kan ons niets meer gebeuren. Alles is geregeld voor de treinreis van zo’n 22 uur en de boodschappen zijn binnen. Echter: als Laura de sleutel in het slot van de kamerdeur steekt en omdraait breekt de sleutel af en alle spullen liggen nog binnen…


Gelukkig kunnen we het afgebroken stuk uit het slot krijgen. Op onze verdieping is de schoonmaakploeg bezig en we vragen of ze met de loper de deur willen open. Dat is geen probleem. We kunnen weer bij onze spullen. Pffieuww!!! Om 12.00 uur checken we uit en nemen een taxi naar Butterworth. We zijn ruim op tijd om onze trein van 14.20 uur te halen. Wachten in de geairconditionende ruimte is geen straf. Bijna op tijd vertrekt de trein.

In eerste instantie denken we dat we gedurende de reis lekker ruim kunnen zitten. Er zijn drie zitjes met elk vier zitplaatsen tot onze beschikking. Denken we. Echter één station verder stappen er ontelbare studenten in en puilt de trein uit! Zelfs het gangpad staat vol! Hoe verder de treinreis vordert, hoe meer contact de kinderen en wij maken met de studentes. De komende drie of vier uur is het hutje mutje. Als de studentes op de plaats van bestemming zijn hebben wij weer ruimte.

Zo rond 19.00 uur zijn we bij de Thaise grens. Het gaat allemaal erg soepel. Bagage in de trein laten (behalve natuurlijk onze “belangrijke tas”). Uit-stempelen in Maleisië en in-stempelen in Thailand. De kinderen moeten ook zelf met hun paspoort langs de balie. Alleen. Dat vinden ze wel eens interessant!


Weer terug in de trein wordt opgenomen welke maaltijd we vanavond willen eten. Het regelt zich allemaal vanzelf. Ook het ontbijt voor morgenvroeg kunnen we doorgeven, maar wij houden het bij koffie, jus d’orange en thee in verband met de broodvoorraad die we ingekocht hebben! Het biertje voor bij het avondeten wordt onmiddellijk geserveerd en dat is heerlijk in deze hitte.

Om in Thaise Bath te kunnen betalen wordt Edwin door de mevrouw die de maaltijden regelt meegenomen naar een pinautomaat op een station. Dat is kruipdoor sluipdoor. Tussen een (zeer krap) hek door, door een stilstaande trein, op naar het pinautomaat. De mevrouw zegt tegen Edwin dat hij na het pinnen dáár moet blijven staan. Edwin vraagt zich af waarom. Hij weet de weg wel terug. Gelukkig volgt hij de goede raad op. Ondertussen zitten Laura en de kinderen in de trein die weer begint te rijden! Even navraag doen! Zonder Edwin willen we niet verder natuurlijk. Gelukkig is alles goed. De trein wordt op een ander spoor gereden en er worden waarschijnlijk weer een aantal wagons aangekoppeld. Edwin staat daar weer klaar om in te stappen.

Het eten smaakt goed. Soep, rijst met kip en stukjes appel. Na het eten kunnen de kinderen niet wachten om naar bed te gaan. Eindelijk slapen in de trein. Het is allemaal goed voor elkaar. Edwin, Laura en Bente slapen onder en Huub en Toon slapen boven. Er zijn gordels die het uit bed vallen tegen moeten gaan. De bedden worden allemaal door een mannetje dat onze wagon verzorgt opgemaakt. Heerlijk. Geen gedoe met bedden opmaken. Al vrij snel vallen we allemaal in (een niet al te vaste) slaap.