06-08: Vandaag staan we, met behulp van een bij de receptie geleende WEKKER, om 7.00 uur op. Dat is lang geleden! We gaan namelijk vandaag met de trein van 8.45 uur naar Butterworth en moeten een half uur van tevoren aanwezig zijn.
We pakken de laatste spullen in en ontbijten nog even in het guesthouse. Dan gaan we de deur uit om een taxi naar Sentral Kuala Lumpur te regelen, dat is een makkie. Alleen de grote rugzakken passen nauwelijks in de kofferbak. Daarom wordt deze met een ‘spin’ vastgemaakt. Bij aankomst op het station zijn alle spullen er nog. Dat is prettig. We gaan naar Gate A. Het is er al redelijk druk. Rond 8.45 uur kunnen we het perron op om in de trein te stappen. Iets over negen vertrekt de trein.
We hebben een plekje in de laatste wagon en rijden achteruit. We vermaken ons met lezen, Nintendoën, naar buiten kijken en spelen. De kinderen hebben contact met andere kinderen in de trein. Zo worden Nintendo’s en speelgoed uitgewisseld. Ze hebben het samen goed naar de zin. Tegen het eind van de reis (zo rond 15.30 uur) hebben ze het plan opgevat om de plasticzakjes die aan de stoelen hangen (bedoeld voor afval) op te blazen en te laten knallen! Het wordt allemaal iets te gezellig zeg maar.
Rond de geplande aankomsttijd (16.15 uur) komen we aan in Butterworth. Het is snikheet als we de trein uitstappen. We moeten een enorm eind sjouwen met onze spullen, trap op trap af, om bij de ferry naar het eiland Penang te komen. De route wijst zichzelf, je kunt niet fout lopen. Bente moet al geruime tijd nodig plassen, maar het toilet in de trein is té smerig. We komen langs een toilet waar je voor moet betalen. We dachten dat het schoon was, maar Bente kwam onverrichte zake weer terug, nog langer ophouden dus… Ook de hurktoiletten zijn lastig voor haar. Verder is een nieuw sanitair fenomeen een waterslang bij het toilet waar je je kont mee kunt wassen. Geen idee hoe ze hun achterste dan weer droogmaken, waarschijnlijk niet.
Als we op Penang (Georgetown)zijn zoeken we een taxi. Er staan er wel wat, maar nergens zit een chauffeur in. Dat hebben we hier al vaker gezien, raar. Uiteindelijk vinden we een taxi mét chauffeur. We laten ons naar een hotel brengen dat we al eerder op internet gevonden hebben. Het blijkt een fikse tegenvaller. Van de mooie kamers op de foto op hun website is niets terug te vinden. De kamer die ze voor ons hebben is donker, stinkt en is op de derde verdieping. Bovendien zitten er gaten in de lakens en zijn er slechts twee kleine tweepersoonsbedden. Dat zou teveel inleveren zijn. We doen het niet. Om de hoek is een ander hotel. Dat voldoet wel aan onze (minimale) eisen. Bente kan, na twee uur wachten, eindelijk naar het toilet.
We nemen onze kamer in en gaan de buurt in op zoek naar een geschikte eetgelegenheid. Het wordt een Indiaas restaurant. De kinderen zijn wat sceptisch, maar uiteindelijk vinden ze het erg lekker. We hebben iets besteld wat niet pittig is (nou, voor ons een klein beetje dan). Ook het naanbrood viel erg in de smaak.
Omdat het zaterdagavond is speelt er vanavond een bandje in het restaurant. Als wij er zijn, is de band nog aan het opbouwen. De elektrische citer trekt de aandacht van de kinderen. Ze mogen er allemaal even op spelen. Helemaal leuk! Dan weer naar ons hotel om op tijd te gaan slapen. Voordat we slapen komen er weer allerlei teksten uit een moskee tot ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten