20-7: Vandaag willen we naar Alice Springs, vanaf hier maar zo’n 100 kilometer. Dat is niet ver en we hebben dus genoeg tijd om wat schoolwerk te doen en een bezoek te brengen aan de buurman van het roadhouse, een ‘camelfarm’. Deze mensen vangen de camels (dromedarissen) in het wild, maken ze tam en gebruiken ze dan om mee te racen en om excursies te doen. Mooi om deze grote dieren eens even van dichtbij te bekijken.
Begin 1800 werden de eerste kamelen hier ingevoerd om ze te gebruiken bij expedities om het hete droge binnenland van Australië te verkennen en een goede route naar het noorden (Darwin) te vinden. Rond 1850 is dat Stuart gelukt, vandaar dat we nu ook de Stuart Highway volgen, dwars door het midden. Grote kameelkaravanen van Afghanen, Indiers en Pakistani trokken destijds door Australie. De trein die nu deze route volgt heet dan ook “The Ghan”. Toen rond 1920/1930 de auto meer gemeengoed werd, werden de kamelen en masse vrijgelaten en de bush ingestuurd. Deze vormden als van nature weer kuddes en hebben er voor gezorgd dat er nu zo’n 700.000 wilde kamelen in Australie rondsloffen.
Als afsluiting van het bezoek maken de kinderen een ritje op een kameel. Eenmaal er opgezeten, vindt Bente het niet zo’n goed idee en stapt af. Toon en Huub maken een rondje over het terrein. Het op- en afstijgen is het spannenste deel want een kameel gooit eerst z’n kont omhoog en dan pas de rest.
Na het bezoek aan de camelfarm is het nog een dik uur rijden naar Alice Springs, de grootste plaats in centraal Australië (26.000 inw.). Geen grote stad dus, maar wel even weer een plek om alles op orde te brengen voor de laatste 1500 kilometer naar Darwin.
De eerste camping die we bezoeken heeft geen ‘powered sites’ meer, dus kijken we verder want we hebben wel even een keer weer stroom nodig om alles op te laden. De volgende is raak, maar deze ligt nét buiten het centrum.
’s Middags kijken we rond in Alice Springs, een belangrijke stad in de Aboriginal-cultuur. Er zijn veel galerieën met Aboriginalkunst, ook de didgeridoo’s, boomerangs etc. zijn hier in grote getale aanwezig. We doen zelfs nog even mee aan een kleine cursus: “hoe krijg ik muziek uit een didgeridoo?”. Verder scoren we tussen de middag een ‘kangaroo-burger’, want dat hoort erbij in Australië!
Nadat we boodschappen hebben gedaan besluiten we nog even een paar blikjes bier te kopen. Heerlijk met dit warme weer. Als Edwin wil afrekenen wordt hem naar zijn identiteitsbewijs gevraagd. Dit geldt voor iedereen onder de 25! Edwin’s dag is weer goed!
Jaren speelden we met de gedachte om met ons gezin een wereldreis te maken. In 2007 zijn we voorzichtig met de voorbereidingen begonnen. Op 15 november 2010 zijn we vertrokken voor een reis van ongeveer 9 maanden. Blijf ons volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten