Canberra, de kortste dag!

21-6: Vandaag rijden we naar Canberra. Het weer is knudde, dus een prima dag voor een museum. Ons oog is gevallen op het Questacon museum (National Science & Technology museum). Een ‘hands-on’-museum oftewel: een handen-uit-de-mouwen interactief museum, ideaal met kinderen. Eerst gaan we nog even langs bij de tourist-information voor de standaard informatie: camping, supermarkt en Mc. Canberra is een niet al te grote stad en de route naar het museum niet ingewikkeld.

Het museum is echt geweldig. Het bestaat uit 8 galerieën waar je allemaal verschillende dingen kunt zien en doen. Wat er voor ons écht uitsprong was het voelen van een aardbeving van 5,9 op de schaal van Richter. Met 15 personen in nagebouwde woonkeuken. Op de TV een nieuwsbericht over aardschokken. Dan een flikkerend beeld en dan begint ineens “de aarde” te beven. Alles begon te schudden, kasten gingen open, scheuren in de muur, de elektriciteit viel uit, het servies rinkelde in de kast. Net als je denkt dat het afgelopen is, begint het schudden opnieuw. Voor een attractie is het leuk, maar in het echt lijkt het ons zeer angstaanjagend. En dan te bedenken dat Japan een aardbeving met een kracht van 9,1 op de schaal van Richter heeft gehad!

Ook de verticale glijbaan (vrije val-ervaring) was voor Toon geweldig. Bente en Huub lieten dit aan zich voorbij gaan. Zoals in de historie al vaak gebleken is, is het liggen onder de guillotine ook erg spannend. Op je knieën liggen, hoofd en armen in het schavot en dan in een spiegeltje kijken hoe het mes omhoog gaat. Dan komt het met een klap naar beneden en op het moment dat het mes je nek dreigt te raken wordt er een luchtstoot in je nek geblazen. Je schrikt je rot, ook al weet je dat het niet écht gebeurt.

Verder was er een vluchtsimulator, een bliksem die werd opgewekt,waren er allerlei proefjes (met water, luchtdruk, trillingen, elektriciteit), breinbrekende puzzels en nog veel meer leuks.

Pas tegen 17.00 uur (sluitingstijd) vertrekken we. Tijd om boodschappen te doen en naar de camping te rijden (ja, jullie lezen het goed, weer eens een camping). Dan nog koken. Al met al wordt het een latertje.