Inpakken

Onze bus wordt niet in de haven in de container geplaatst, maar dat gebeurt bij een bedrijf zo’n 15 kilometer buiten Valparaiso. Van daaruit gaan geladen containers naar de haven.

Bij de poort van het bedrijf worden veiligheidsvestjes en helmen uitgereikt. Jonathan heeft een hulpje meegenomen die luistert naar de bijnaam ‘muis’. Je weet wel zo’n handig vlug mannetje dat snel van kantoortje naar kantoortje rent en de benodigde stempels, parafen en handtekeningen haalt .

De mevrouw van de douane controleert nog even vluchtig het chassisnummer van de auto en de inhoud van de laadruimte. Maar op het moment dat ze slaapzakken en matrasjes gaan tellen, dan weet je wel dat het niet echt serieus is, maar meer een beetje ‘interessant-doenerij’. Gelukkig hoeven niet alle zorgvuldig verpakte en vastgesjorde kratjes en dozen los.

Dan kan de bus door naar achteren, het expeditie-terrein op. We moeten even wachten omdat er nog geen container is. Deze wordt een poosje later met een grote heftruck gebracht en naast de bus neergezet.


Twee mannen van de expeditie komen ons helpen, waarvan er één “Chico” heet, de kleine. Zo’n mannetje, iets groter dan Toon, dat overal overheen, onder- en tussendoor kan. Deze eigenschap blijkt erg handig bij dit soort werkzaamheden. Daar waar Edwin over de bus moet kruipen, kan Chico gewoon langs de bus kruipen. De diesel mag in de tank blijven zitten maar de accu-klem moet er wel af uit veiligheidsoverwegingen.

Als de bus goed in de container staat en deugdelijk op 4 punten kruislings is vastgesjord gaan de deuren dicht en worden er twee seal-locks opgedaan. Later zal de douane er ook nog een zegel op doen, dan kan er in principe niets meer mis gaan.

We zijn nu dus helemaal bij over de procedures rond het in- en uitpakken van containers in Chili. Misschien kunnen we in de toekomst onze diensten aanbieden in Nederland wanneer mensen hun auto willen verschepen naar Chili.