BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


4 maart 2011

Prietpraat 2

Voor onze Huub is het reizen in de verschillende landen en met de verschillende talen soms nog wat lastig te begrijpen en bij te benen. We merken echter aan alles dat hij zijn uiterste best doet om alles te kunnen begrijpen. Na een aantal dagen aan het strand en aan de rand van een zwembad merkte Huub op “Ik wordt helemaal donker, straks wordt ik nog een chinees!” Ook probeert hij al een aardig woordje over de grens te praten. Of het altijd correct is maakt niet uit. Zo bestelde hij in zijn beste engels “appel-sep”. En rond de kerst verbastert hij het liedje “feliz navid” tot “verliefd maar niet dat”. Vonden wij wel grappig gevonden. Als we de gletsjer Perito Moreno in Argentinië hebben bekeken blijft het woord gletsjer hangen. Als wij dos café con leche bestellen vraagt Huub: “wat is dat, koffie van de gletsjer?”


We merken dat de kinderen niet alleen in doen en laten zijn gegroeid, maar ook letterlijk. Dat levert voor Huub de vraag op: “Groeit de binnenkant van mijn lichaam ook?” Tevens constateert hij terecht “Ik kan iedereen op de wereld zien, behalve mezelf!””

Voor als we een keer trek hebben en moeilijk aan eten kunnen komen en we geen brood en beleg meer hebben, hebben we twee grote zakken met koekjes gekocht. Voor noodgevallen dus. Als Huub vervolgens een keer zijn hoofd stoot zegt hij: “Noodgeval, dus nu mogen we een koekje!”

Als papa een keer weer heerlijk heeft gekookt zegt Huub: “Papa, jij kunt later wel kok worden!

Huub zegt, na een telefoontje met oma in Nederland: “krijg ik de groenten van oma?”.

Ook Bente kan af en toe nog verassend uit de hoek komen. Als we een nieuwe tube Elmex tandpasta uit Nederland voor de dag halen merkt ze op: “Gelukkig hebben we weer Unox tandpasta!”

En als Laura met haar op de smerige camping Municipal in Puerto Piramídes naar het damestoilet gaat, merkt Bente zeer terecht op: “Soms zou ik ook best wel een piemel willen hebben! Nou, ik “ben het in dit soort situaties roerend met haar eens!

Op reis eten we niet altijd even gezond, waardoor wij de term scheurbeuk introduceren. In de supermarkt willen de kinderen héél graag een helado (ijsje). Hun argument is: “Als we nu geen helado krijgen, krijgen we vast scheurbuik…”. Tja we eten niet al te veel groente en fruit, maar ijs is toch echt niet noodzakelijk!

Totzover weer onze verzameling prietpraat. Mocht je de vorige prietpraat nog willen lezen,  dan verwijzen wij naar ons blog van 16 december 2010.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten