El Calefate

20-01: Allemaal als een prins geslapen in ons nét iets te dure onderkomen. Dan is het helemaal fijn om goed geslapen te hebben. Een meevaller is wel dat er ook een ontbijt op de kamer wordt geserveerd. Dat laten we ons goed smaken en om 10.00 uur checken we uit.

We gaan eerst naar een garage in verband met het kapotte wiel. De man van een kleine lokale garage kent het fenomeen Ruta 40, en het effect daarvan op banden, als geen ander. In een vloek en zucht is de aan flarden gereden band van de velg gedrukt en in de recycle-bak beland. Met een buizentang wordt de rand van de velg weer in model gebracht. Tja, dan moet er een andere band op. Nieuwe banden heeft hij niet en ook niet in onze maat. Wel een tweedehands band in een maat die ook op onze velg past. Nu we er toch werk mee hebben, en wel even wat tijd hebben, willen we er ook gelijk weer een goede band op. Hij stelt voor dat we zelf ergens een nieuwe band halen en dan weer terugkomen om hem op de velg te zetten. Akkoord!

We gaan even wat adresjes af. Niemand heeft echt exact de goede maat, maar wel een gangbare maat die ook op deze velg past en qua hoogte maar minimaal afwijkt van de oude. Tja, je moet wat, want aan alleen een velg hebben we onderweg ook niets. Iets afwijkende maten als achterwielen maakt ook niet al te veel uit, we moeten gewoon weer twee reservewielen hebben onderweg. Eén is gewoon te riskant.

Tijdens de bandenjacht zoeken we ook nog even een nieuwe slaapplek voor vannacht en misschien morgennacht. We proberen het op de camping in de stad. Daar hebben ze ook een slaapzaaltje voor ons, maar met twee stapelbedden van 3-hoog. Dat ziet ons er iets te avontuurlijk uit, slapen op 2 meter hoogte. We kiezen voor een plek op de camping. Laura blijft met Bente achter op de camping om onze twee tentjes alvast op te zetten en Edwin gaat met Huub en Toon naar de garage om de band op de velg te laten zetten. Een fluitje van een cent. De ‘moet’-klusjes zijn weer gedaan. Op de camping maakt Toon nog weer een Cito-toets. Hij had er wel zin in, dus van zo’n moment maken we graag gebruik.

We hebben wat SMS-contact met Annemiek & Gerrit. Zij fietsen vandaag de laatste kilometers naar El Calafate. Wij gaan de stad in om boodschappen te doen en treffen hen bij de supermarkt. We spreken af om vanavond op de camping te gaan barbecueën. Als we met de boodschappen naar huis lopen begint het te miezeren en dat blijft het doen. We besluiten dan maar met z’n allen in het restaurant van de camping te gaan eten. Het wordt een gezellige avond. Rond 22.00 uur kruipen we in onze tenten.