BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


20 januari 2011

Bienvenidos a la republica Argentina

17-01: In de loop van de ochtend gaan we weer op pad. Even langs de bank voor cash. Hoewel we binnen enkele kilometers uit Chili zijn, pinnen we hier toch weer even maximaal. We hoorden wat verontrustte berichten uit het zuiden van Chili, over stakingen etc., dan is het goed om cash op zak te hebben omdat daar de pinautomaten wel wat vaker leeg kunnen zijn.




Een paar kilometer buiten Chile Chico komen we bij de Chileense grens. Onze Duitse vrienden staan er ook weer met hun grote vrachtwagen/camper. We worden snel en vakkundig ‘uitgestempeld’ en bij de aduana krijgt ons auto-document een stempel en verdwijnt in het grote Chileense archief. Een paar kilometer later zijn we bij de Argentijnse grenspost. Hier gaat het altijd een tikkie minder vlot. We staan in de ‘entrada’-lijn, maar omdat de grote groep Duitsers ons voor is, mogen wij van de chef wel even in de ‘salida’-rij gaan staan. Deze wijziging zorgt bij een aantal beambten voor wat verwarring omdat we eigenlijk in de verkeerde rij staan. Uiteindelijk komt alles toch weer goed (zoals altijd!!!). Ook nu weer zo’n 1,5 uur aan de grens doorgebracht.

We rijden over een superstrak stukje asfalt Argentinië in, wat een heerlijk gevoel. De bus zoeft over de weg en heeft zo te horen geen vreemde ‘tikjes’ en ‘rammeltjes’ overgehouden van de afgelopen gravel-kilometers. Na zo’n 60 kilometer draaien we Ruta 40 op. Vlak vóór het plaatsje Perito Moreno, gooien we de tank nog eens weer een keer helemaal vol diesel en ook de jerrycan. Ruta 40 is over honderden kilometers onverhard en langs deze weg zijn bijna geen voorzieningen. Vandaar!!





We rijden nog zo’n honderd kilometer over asfalt en gaan dan een slaapplaats zoeken, maar zoals gezegd, hier is bijna niets. We zijn hier aangewezen op estancia’s (boerderijen) die onderdak of kampeermogelijkheden bieden. De eerste estancia stond beschreven in de Lonely Planet maar was gesloten. Tja, dan houdt het op en gaan we maar verder. Na zo'n 25 kilometer vinden we een estancia die wel (basic) kampeerplekken heeft. Hier slaan we onze tenten op. We moeten ze wel goed vastzetten want het waait hier enorm hard. We maken een vuurtje en Toon maakt nog een Cito-toets. Als het te koud en te winderig wordt kruipen we in de slaapzakken en ritsen we de tent dicht.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten