ANZAC War Memorial |
We moeten vandaag een oplossing zien te vinden voor de nacht van 11 op 12 juni, want dan zitten alle hotels vol in verband met Queens Day. We struinen de Lonely Planet af voor hotels en hostels in de buurt en vragen bij de receptie van ons hotel of er nog boekingen zijn geannuleerd, nee dus! Bij de receptie mogen we verschillende hotels bellen, maar allemaal hetzelfde liedje: VOL of astronomisch geprijsd. Ook bellen we de camperverhuurder om te vragen of we de camper misschien drie dagen eerder kunnen ophalen. Dat is mogelijk, maar dat moet via World Ticket Center gebeuren, waar we de camper geboekt hebben. We beschikken niet over internet en het tijdsverschil met Nederland werkt ook niet mee…
Dan, uit het niets, blijkt dat we tóch in ons huidige hotel kunnen blijven! In dezelfde kamers nota bene! De prijs ligt wat hoger in verband met Queens Day, maar dat was te verwachten. Geen idee waarom het nu wél kan, maar wij zijn zonder gedoe mooi uit de brand! Het lijkt erop dat het geluk weer aan onze kant staat. Dat is wel fijn na zo’n dag als gisteren.
Nu we kunnen blijven en weten dat we pas op 14 juni vertrekken is er ook geen haast meer om vandaag alle bezienswaardigheden te zien en kunnen we eerst lekker lummelen op de kamer. We gaan allemaal uitgebreid douchen, tv kijken en aankleden. Pas tegen 13.30 uur gaan we de stad in richting The Opera House. Onderweg komen we in Hyde Park langs het ANZAC War Memorial (Australische leger) waar we een kijkje nemen. Een eind verderop bij een fontein staat iemand die geweldige zeepbellen maakt. In de verte zien we al een glimp van het Sydney Opera House.
Bij Circular Quay gaan we even pauzeren. We hebben een prachtig zicht op de Harbour Bridge. Bij Guylian (Belgisch chocolademerk) nemen we een heerlijk (chocolade) ijsje. Dan gaan we naar the Opera House. Het is een prachtig gebouw om te zien! We lopen er een rondje omheen en genieten van het uitzicht over het water.
Rond half vier gaan we naar de plaatselijke McDonalds om nogmaals een Skype-poging te wagen met de klas van Huub. Sinds Zuid-Amerika was dit niet meer gelukt. Hier lijkt het ook een probleem te worden. Het voelt zo vreemd dat we in Zuid-Amerika bijna overal gratis draadloos internet hadden en in Nieuw Zeeland en hier is het moeizaam en nog betaald ook!
We SMS-en Huub’s juf dat we rond 8.00 uur Nederlandse tijd klaar zitten. En jawel! Rond 8.00 uur hebben we contact! We kunnen elkaar nauwelijks verstaan en er zit wat vertraging in de beelden,maar er is verbinding en we kunnen elkaar zien! We sturen text-messages over en weer. Met de camera gaat de juf de klas rond. Rond half negen komen de kinderen in de klas. Van sommige kinderen is Huub even vergeten hoe ze heten, maar hij vindt het leuk dat hij ze (bijna) allemaal weer heeft gezien. Het is ook wel moeilijk te begrijpen allemaal. Dan is het voor de klas tijd om te beginnen. We genieten nog even mee van het liedje waar ze elke dag mee beginnen om te weten welke dag het is. Huub mag het zeggen: DONDERDAG. En dat klopt voor zowel de klas als ons. Dan nemen we afscheid van de klas. Het was leuk om iedereen even te zien.
De kinderen in Raalte beginnen aan hun schooldag, wij gaan in de beginnende schemer nog even genieten van een verlichte Harbour Bridge en dan op zoek naar een betaalbaar restaurant. We nemen de gratis shuttle bus en gaan naar China Town. Dit in gezelschap van een vrouw die we hadden gevraagd hoe deze gratis shuttle bus werkt. Zij adviseerde ons, net als haar, te gaan eten in China Town, vandaar.
In de foodcourt zoeken we een gerecht uit dat ons wel aanstaat: chow men (noodels met kip of beef). Eerst bestellen we twee maaltijden om te voorkomen dat de kinderen het niet lekker vinden. Dat blijkt echter geen probleem. Integendeel, we moeten bijbestellen. Het gerecht doet ons weer denken aan de roulottes in Papeete (Tahiti).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten