06-06: Deze ochtend een beetje doorwerken, want we willen naar Waiotapu. Een thermaal park, zo’n 10 kilometer verderop. Anders geen haast, maar de Lady Knox Geyser begint om 10.15 uur te spuiten en dat willen we graag zien. We hebben gelezen dat we dan voor 9.45 uur tickets moeten kopen. Dat lukt prima.
Als we bij de geiser aankomen staan er allemaal bankjes omheen. Het lijkt wel of we naar een voorstelling van ‘de natuur’ gaan. Vlak voor 10.15 uur verteld iemand van het park over de geiser. De eruptie wordt met een soort zeep opgewekt. Als de natuur zelf zijn werk doet vind de eruptie elke 24 tot 72 uur plaats. Door middel van deze zeep wordt de eruptie wat meer “geplanned”. Dit is ontdekt door een gevangene die begin 1900 in de omgeving te werk was gesteld (bomen aanplanten). Hij waste zijn kleren in het warme thermale water en had wat veel zeep gebruikt. Daarop volgde een enorme eruptie van de geiser. De zeep zorgde ervoor dat het water van de twee ondergrondse reservoirs (90 en 150 graden) onder de geiser gingen mengen en dus op een temperatuur van meer dan 100 graden uitkwam en in een kleine ruimte wil de ca. 27.000 liter er dan graag uit. Gevolg, een uur lang een prachtig mooie geiser van een meter of 10 – 15 hoog.
Na de Lady Knox gaan we naar de Mud Pool. Daar zien we net als in Rotorua weer kokende modder. Het is toch echt een bijzonder gezicht! De zwavelluchten zijn prima te doen hier en minder erg dan in Rotorua.
Als we de Mud Pool hebben gezien gaan we naar de park-entree. In het park zelf is een wandeling uitgezet langs prachtige vulkanische meren in de mooiste kleuren en rochelende kraters waar rook uit komt. Het is een fascinerend gezicht. Af en toe zou je door de kleuren bijna denken dat het niet echt is.
Rond half twee stappen we weer in ons mobiele huisje en rijden richting Hamilton. Zo’n 30 kilometer voor Hamilton vinden we een camping en installeren ons. De kinderen gaan nog even lekker buiten spelen. Omdat we weinig tot geen speelgoed bij ons hebben worden ze steeds creatiever. Ze zoeken stokken waar ze herfstbladeren opprikken. Als de stok redelijk vol is ziet het er nog mooi en kleurrijk uit ook! Ze vragen of ze hun creaties op de camping mogen verkopen. Wij geven ze geen schijn van kans,maar als ze het leuk vinden mogen ze het zeker proberen. En wat gebeurt er: twee herfststokken verkocht, elk voor $ 4,00 per stuk! Ze zijn helemaal blij, en wij ook voor hun! Zo zie je maar weer: het geld ligt op straat!!
’s Avonds nog even een wasje draaien, eten koken en een pakketje klaarmaken om wat overbodige spullen naar huis te sturen.
6 juni 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten