BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


6 februari 2011

Versteend bos

5-2: Vandaag gaan we op excursie naar het Bosque Petrificado, Sarmiento. Voordat we op weg gaan doen we eerst wat boodschappen, zodat we vandaag niet voor verrassingen komen te staan. We moeten ruim voor de plaats Sarmiento van het asfalt over op een gravelweg volgens de kaart. Als we op een zeldzaam verkeersbord zien dat we bijna in Sarmiento zijn, betekend dit dat we de afslag gemist hebben. We rijden weer een aantal kilometers terug en vinden de afslag die vanaf deze kant wel staat aangegeven. De gravelweg is erg moeilijk begaanbaar, dikke rillen van keien. Maar goed. Als we al een hele tijd over deze gravelweg rijden beginnen we toch te twijfelen. Gelukkig komen we een pick-up tegen en houden de bestuurder staande. Hij geeft aan dat we toch op de goede weg zijn en tekent op een papiertje uit hoe we moeten rijden. En: het blijkt te kloppen! Als we bij het versteende bos aankomen staan er zowaar meerdere auto’s en is er ook nog een klein informatiecentrum.


In het informatiecentrum bekijken we een film waarin verteld wordt over het ontstaan van dit versteende bos en bekijken we tevens de fossielen en schedels die in dit gebied zijn gevonden. Voordat we aan de wandeling door het park beginnen wordt ons verteld dat we bij terugkomst onze zakken moeten legen, om te voorkomen dat er stukken versteend hout en stenen uit het park worden meegenomen. Dat is prima. Geen probleem.

Het is prachtig om het versteende hout te zien, zeker in de wetenschap dat het al tientallen miljoenen jaren oud is. Door weersinvloeden zijn er veel “houtsnippers” van de versteende bomen afgebroken. Daar loop je overheen. En eerlijk is eerlijk: je bent geneigd om een stukje mee te nemen, maar ja: controle aan het eind hè… Het landschap rondom lijkt een maanlandschap. Er groeit maar weinig. Heel anders dan de landschappen waar we de laatste dagen doorheen zijn gereden. Als we weer bij het informatiecentrum zijn moeten we al onze zakken legen. Er worden geen ontdekkingen gedaan, dus we mogen het park weer verlaten. We nemen nu een andere, meer logische route. Dat gaat een stuk beter. Rond half 8 zijn we dan ook weer bij ons hotel, gaan een hapje eten, en dan moe maar voldaan gestrekt.

1 opmerking:

  1. Prachtig maar weer - op de foto's van jullie laatste paar foto's ziet het landschap er erg desolaat uit, maar dat heeft ook wel wat bijzonders vind ik.

    BeantwoordenVerwijderen