BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


11 februari 2011

Peninsula Valdez

7-2: Vannacht was een wat onrustige nacht, want met z’n vijven in een 4-persoonstent is wat véél. Na het opstaan breken we ons kleine kapotte tentje toch maar af, het zou ook jammer zijn als hij helemaal kapot waait, nu kunnen we kijken of er nog wat te repareren valt of we kunnen eventueel nog wat onderdelen gebruiken (haringen, scheerlijnen, elastieken etc.) voor de andere tent. We ontbijten staand achter de bus.


Vandaag willen we de route over het schiereiland rijden en zo de verschillende dierkolonies bezoeken. Het is alleen jammer dat we buiten het walvissenseizoen zijn. Van juni tot half december is er een walvissensoort die in de baai aan de zuidkant van Peninsula Valdez haar jongen krijgt. Dit fenomeen schrijven we dan maar bij op ons lijstje ‘voor de toekomst’.

Ook hier zijn de afstanden groot. Vanaf de camping is het 75 kilometer gravel naar Punta Norte. Hier zien we grote groepen zeeleeuwen op het strand liggen. Enkele enorme mannetjes met grote manen, veel wijfjes en nog veel meer jonkies. Ook ligt er een enkele zeeolifant. We wachten hier ‘hoogwater’ af om 14.00 uur, want dan is er een kleine kans dat er orka’s te zien zijn. Deze jagen in zee op de zeeleeuwen en achtervolgen ze tot op het strand en komen dan helemaal in de branding te liggen. Het is maar een héél kleine kans, maar we wachten er toch maar even op, we zijn er nu toch!

Dit zagen we dus NIET
Dichtbij een gordeldier.
Als we lang genoeg hebben gewacht en geen orka hebben gespot gaan we weer verder. Op naar de pinguïnkolonie. Deze pinguïns hebben wel een heel mooi plekje uitgezocht aan de Atlantische Oceaan! Het blijven leuke onhandige beesten.

Als we aan het eind van de middag weer richting Puerto Piramide rijden zien we in de verte nog twee mara’s, een soort grote konijnen. Die hadden we nog niet eerder gespot. In Puerto Piramide gaan we nog even met onze bus naar de zee. Het strand is eigenlijk net zo smerig als de rest van het dorpje. Wij hebben er gauw genoeg van, de kinderen zien alleen de schoonheid van de oceaan.

Als we de auto weer bij de tent hebben geparkeerd gaan we ergens in het dorp een hapje eten. Het zelf koken op de camping hebben we wel gezien: staand eten, geen mogelijkheid om groente te snijden en afwassen in een vuile bak met koud water. Laat maar!!

’s Avonds nestelen we ons allemaal weer in de vierpersoonstent, kijken nog even naar de sterren en proberen dan zo goed en zo kwaad als dat gaat te slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten