BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


4 februari 2011

Parque Nacional Monte leon

01-02: Om 8.00 uur wordt Laura wakker gebeld door de receptie want onze auto staat in de weg. Laura wekt Edwin en deze zet de auto aan de kant. Jammer, we hadden eigenlijk wel wat langer willen slapen, maar het is niet anders. We zitten in een echt ouderwets stads hotelletje met echte krakende houten vloeren. Heel degelijk maar erg netjes. Ontbijt is ’included’, dus dat gaan we dan maar even doen.

Na vertrek even tanken en wat boodschappen doen in Rio Gallegos. We pakken Ruta 3 weer naar het noorden. We willen naar National Park Monte Leon, zo’n dikke 200 kilometer verder op. Lekker makkelijk vandaag dus! Hier is het ook allemaal asfalt en een supergoede weg.

Onderweg nemen we een eenzame Argentijnse lifter mee. Op de vraag waar hij naar toe moet, antwoordt hij “Puerto Madryn”. Daar gaan wij ook naar toe, maar dat is nog ruim 1200 kilometer. Dat doen we vandaag dus niet en dus zal hij met wat minder afstand genoegen moeten nemen. Langs de weg staan dan ook van die erg ‘opbeurende’ bordjes: “Buenos Aires, 2530 km”, zeg maar de afstand “Raalte-Moskou” en dan hebben we al 500 kilometer afgelegd vanuit Ushuaia en dan ben je ook nog lang niet in het noorden. Wat een enorm land dat Argentinië en wat een ruimte.

Bij de ingang van het National Park nemen we afscheid van onze lifter en wij registreren ons in het park om hier vannacht te kamperen. Ook een groot stuk Atlantische kust maakt deel uit van dit park, met pinguïn-, aalscholver- en zeeleeuw-kolonies. De pinguïns slaan we over, dat doen we morgen, maar we kijken wel even bij de zeeleeuwen. De kust is hier prachtig met mooie rotsen en kliffen. Dit park huisvest ook een grote populatie poema’s, die zich hier te goed kunnen doen aan pinguïns en guanaco’s.

We melden ons even bij het campinggebouwtje. Vóór we de tenten gaan opzetten wandelen we eerst nog even over het strand. Het is laag water en we kunnen helemaal naar de aalscholverkolonie toelopen, dit eiland is nu bij eb helemaal drooggevallen. De oceaan heeft hele delen van de rotsachtige kust uitgehold en nu bij laagwater kunnen we helemaal in deze cavernes lopen.

Met enige routine zetten we de twee koepeltentjes op, op één van de mooiste kampeerplekjes van het zuidelijk halfrond. Ook koken we een lekker maaltje achter in de bus op ons twee-pittertje. Een heerlijk diner met een super-uitzicht.

Na het eten nog even naar het strand. Het is nu hoog water en waar we vanmiddag liepen staat nu 9 meter water boven. De kinderen vermaken zich prima in de branding.

Dan de kinderen de tent in en wij drinken nog een biertje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten