Bult

21-12: Na het gebruikelijke ochtendritueel gaan we boodschappen doen bij de Mexicaanse buurtsuper. Het is op loopafstand en het regent net iets minder hard. Het is de gezelligste supermarkt die we in tijden gezien hebben. Lekker salsa muziekje en kleurrijke klanten. Omdat het zo gezellig is besluiten we een kop koffie te drinken aan “de stamtafel”. In de supermarkt wordt ook flink gebakken en gebraden. Lekker luchten komen voorbij, maar we houden ons bij de koffie!

Dan weer terug naar de camping. Het is inmiddels tegen enen. Edwin en de kinderen gaan zwemmen. Laura maakt de camper weer een beetje op orde. Het is gauw netjes gemaakt, maar binnen no time is het ook weer een zwijnenstal. Morgen willen we naar Disneyland. Dan hebben we de dag erna om alles weer in de rugzakken te stoppen, uit te zoeken, een wasje te draaien en ook niet onbelangrijk: alles wat in de camper enigszins stuk is gegaan weer te maken of te camoufleren… (plintjes, een hele zijkant van de bank, de pannen la, om maar eens wat te noemen… Het lijkt wel een beetje de slag van Aman!) Misschien was een camper kopen achteraf goedkoper geweest ? We horen het wel de 24e als we hem moeten inleveren.

Na het avondeten speelt Huub nog even met de Nintendo op ons (hoge) bed. We weten nu nog niet precies hoe het gegaan is, maar opeens maakte hij een enorme val van bed. Met zijn hoofd op de vloer! We schrokken ons rot. Gelukkig huilde Huub enorm, dus niet buiten westen. Snel een koud blikje ananas en een pakje ham uit de koelkast om op zijn zere plek te doen (voordeel: in een camper alles binnen handbereik!!!). Het valt niet mee om Huub rustig te krijgen. Na een tijdje is het ons toch gelukt en gaat hij slapen.

Rond 21.00 uur wordt hij wakker en blijft maar jammeren. Hij kan er werkelijk niet mee stoppen. Hij klaagt over hoofdpijn. We geven hem 2 sinaspril en leggen hem weer in bed. Dan meldt Huub dat hij misselijk is. We leggen alvast een plastic zak klaar en jawel: even later moet hij overgeven. Helaas: de zak is zo lek als een mandje (in de volksmond: een vergiet). Dus nog een zak, en nog één… De volle zakken mieteren we gewoon door de openstaande deur naar buiten (zien we later wel weer). Het goede nieuws is: Huub voelt zich een stuk beter en opgelucht.

Hij gaat lekker slapen. Wij ruimen op en vragen advies aan de reisdokter van onze reisverzekering via een e-mailtje. Waarschijnlijk een lichte hersenschudding. Morgen maar niet naar Disneyland, net iets teveel Disneyprikkels voor Huub waarschijnlijk.

Ter gerust stelling, het is nu de 22e (de volgende ochtend), Huub heeft goed geslapen en is goed te pas, alleen een zere bult aan z’n hoofd (we hadden hier nog wel boter opgesmeerd, volgens K. uut Z.). Ook van de reisdokter hebben we een reactie gekregen, dit was in de lijn van onze diagnose en we houden Huub in de gaten de komende dagen.