BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


16 mei 2011

Woei

16-05: Vannacht nauwelijks een oog dichtgedaan. Gisteravond begon de wind en de regen al steeds meer toe te nemen. Rond half negen ’s avonds werd er op deze eenzame plek op onze camperdeur geklopt! Het was ook een collega-wildkampeerder die op dezelfde parkeerplaats was komen staan om te overnachten, maar vast was komen te zitten in de modder. We beloofden hem om morgen te helpen de camper los te maken. Mooi dat we niet helemaal alleen staan op deze plek. Het onstuimige weer werd namelijk nog veel onstuimiger! De camper danste heen en weer op de windstoten, en kwam af en toe helemaal uit de veren! We konden er op een gegeven moment niet van slapen. Er zou toch niets stuk waaien? De camper zou toch niet om waaien? Er zou toch geen boom omvallen op onze camper? Tjonge jonge wat een storm!


’s Morgens hadden onze medetoeristen al hulp weten te regelen van een pick-up. Deze had de camper in no-time losgetrokken. Het bleken Polen te zijn die vandaag de camper in Wellington moesten inleveren. Dat wordt nog flink poetsen en doorrijden dan!

Na het ontbijt wagen we ons ook weer met onze camper op de weg. De wind lijkt iets minder te zijn geworden, maar het valt nog niet mee om de camper op de weg te houden. Als we een kleine twee uur hebben gereden komen we aan in een redelijke plaats. De wind en de regen hebben we achter ons kunnen laten. We doen wat inkopen bij de plaatselijke supermarkt, scoren een koffie bij de Mac en gaan dan verder op weg naar Wellington.

Als we rond half twee bij de ferry van Wellington naar Picton zijn aangekomen regelen we eerst de overtocht voor woensdag 18 mei. Dan gaan we op zoek naar een camping. Daarvoor moeten we weer buiten de stad zijn. We vinden een mooi camping met een leuk springkussen en speeltoestellen voor de kinderen. Na zes dagen wild-kamperen wordt het wel weer eens tijd voor een echte camping (gelukkig zijn we we
l bij de Polynesian Spa geweest in Rotorua)!. De kinderen leven zich uit op het springkussen. Zelfs wij wagen een paar semi-atletische sprongen!

’s Avonds weer lekker zelf koken en lekker slapen. Horen we nou weer de wind om de camper gieren? Het wordt vast niet zo erg als afgelopen nacht!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten