BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


15 juli 2011

Coober Pedy - Kulgera

15-7: Vandaag lukt het ons om op tijd uit te checken en wel om een uurtje of 9.30 uur. We rijden eerst naar het ‘waterbijvulpunt’ in het dorp. Voor $ 0,20 kun je 10 tot 15 liter drinkwater innemen. We vullen onze voorraad weer helemaal aan, want al het andere water onderweg is brak en dus niet te drinken. De volgende stop in het dorp is het tankstation, want zonder diesel willen we ook niet komen te zitten. Uiteindelijk rijden we rond 10.00 uur de Stuart Highway weer op.
Het regent vandaag weer, dus prima weer om kilometers te maken. We hadden wel verwacht op deze route wat meer ‘wildlife’ te zien, maar moeten het vandaag weer doen met 1 levende kangoeroe (zelfs geen enkele dode), een aantal overstekende muizen en wat gevogelte… Wel zien we zo’n 40 kilometer buiten Coober Pedy de ‘dog-fence’. Een afrastering met een lengte van zo’n 5800 kilometer dwars door Australië heen, om de dingo’s te weren uit Southern Australia. De golfbaan van Coober Pedy hebben we helaas gemist. Deze schijnt, zonder een sprietje gras, gelegen te zijn tussen alle ‘konijnenholen’ die ontstaan zijn door het mijnen naar opaal. Schijnt een heel grappig gezicht te zijn.

In Cadney Park, een wegrestaurant met tankstation langs deze eindeloos lange weg, vullen we weer diesel bij. Op datzelfde moment staan er ook twee gyrocopters (mini helicopters) te tanken, een maf gezicht. Deze mannen blijken vanuit Sydney via Alice Springs naar Darwin te zijn gevlogen en nu weer op de terugweg te zijn! Het ziet er erg gaaf uit. We gaan pas weer rijden als we deze gyrocopters hebben zien vertrekken. Een stukje van de highway wordt als startbaan gebruikt! Heel gaaf dat dat soort dingen hier gewoon kunnen!

Rond 13.30 uur komen we aan in Marla, waar eigenlijk ook alleen een tankstation is. We informeren naar een mogelijke camping. Deze blijkt 178 kilometer verderop te zijn in Kulgera, net in de staat Northern Territory. Verder worden we er op gewezen dat niet alle groente en fruit deze grens over mag. We hebben het bij een andere grensovergang al een keer eerder gelezen, maar toen genegeerd. Later kwamen we er via een aanplakbiljet op een camping achter dat dit negeren behoorlijk in de papieren kan lopen als ze je controleren. Wel tot zo’n slordige $100.000…Gloek! Nu toch maar liever de regels volgen. We twijfelen over onze chinese kool en gooien hem (of zo je wilt haar) voor de zekerheid maar weg.

De laatste 178 kilometers gaan vlot. Om 17.00 uur zijn we in Kulgera (410 kilometer gereden), checken in voor de camping en koken weer ons potje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten