BLIJF MET ONS IN CONTACT EN STUUR EENS EEN MAILTJE: AMANRAALTE@GMAIL.COM


24 november 2010

Niagara Falls

22-11:Vannacht lekker geslapen op de boeren-buiten. De grote vraag van vanochtend is: “Wat gaan we doen vandaag?”. We hebben eigenlijk wat tijd over. Nog twee volle dagen voordat we de auto in Washington moeten inleveren. Blijven we hier in de streek hangen of niet? Zo nee, wat dan? Edwin komt op het lumineuze idee om naar de Niagara Falls te gaan, volgens de kaart moet dat te doen zijn, een paar honderd mijl. Vanuit New York doen ze dat ook in een dagtripje (heen en terug). Wij zouden vandaag heen kunnen rijden en morgen terug naar Washington (maar dat is nog weer iets verder). Het blijft een beetje dubben. Het is wel een takke-eind rijden, is het dat waard?? en we hebben ook niet voor niks een huurauto onder de kont. We gaan eerst maar ontbijten. Ook daar vragen we eens wat ze van ons plan vinden om naar de Niagara Falls te rijden. Hier denken ze dat het zeker vijf uur rijden is, dus niet zo’n goed idee. Maar ja, wij denken dan weer dat ze niet weten dat wij het geen probleem vinden om een paar uur te sturen en we dan juist op ons best zijn. Zonder te besluiten eerst maar even boodschappen te gaan doen bij de supermarkt, dan hebben we in ieder geval zelf wat te eten bij ons onderweg. Bij de caissières vragen we ook nog even terloops wat ze van ons plan vinden. De ene vind het maar niks, veel te ver, de ander vindt het wel te doen. Eigenlijk hebben we zelf toch al stiekem besloten om wel te gaan. De caissières kunnen ons ook geen goede alternatieven geven voor wat hier in de buurt nog extra te zien is.



Iets over 9:00 uur gaan we dan ook maar op pad in noordwestelijke richting. Het eerste stuk gaat erg goed. Na een poosje zijn we op goede, grote en erg rustige wegen, dus dat schiet mooi op. Ons navigatiesysteem is echter niet te vertrouwen, we kunnen er niet mee overweg. Het grootste deel doen we toch op eigen oriëntatie. Dit houdt echter wel in dat we een heel groot deel over kleine binnenwegen rijden. Leuk om deze kant van Amerika ook eens te zien, maar het schiet niet op. Eén deel rijden we ook nog weer terug op verzoek van de TomTom, maar later keren we toch weerom en kijken ‘m niet meer aan en snoeren z’n mond. Nu verder alles op eigen gevoel en kaart, alhoewel het kaartmateriaal wat we ter beschikking hebben ook niet het beste is om op te navigeren, door de schaal staat de helft van de kleinere wegen en dorpen er niet op. Komt nog bij dat het enorm saai, donker en regenachtig weer is. Om 14:00 lijkt het al wel avond. We hadden gedacht er 5 uur over te rijden, en met wat stops etc. er rond 17:00 uur te zijn. Uiteindelijk komen we in de buurt van Buffalo en pikt de TomTom de route weer op. We rijden de stad door naar de plaats Niagara Falls (op de grens met Canada). Goed half 6 zijn we dan op een parkeerplaats bij de falls. Het was toch echt wel ver!!! Hier blijkt pas dat de falls zo’n beetje midden in de stad liggen, dat is heel anders dan we verwacht hadden, dat zie je op geen foto, daar lijken ze midden in de natuur te liggen. Ondertussen is het al helemaal donker geworden. Maar goed, we trekken de truien erbij aan en sjouwen richting het donderende geweld. Via het visitor-centre komen we bij de rand waar we de Amerikaanse kant van de falls kunnen zien. Wat een donderend geweld, mooi om te zien, ze worden ook met gekleurde lampen aangelicht. Vanaf deze plek willen we over de Rainbow Bridge lopen, die tussen Amerika en Canada ligt. Ondertussen begint het ook behoorlijk te regenen, samen met de toch al stevige wind en nevel wordt het een natte boel. Een eind over de helft wordt het ons te gortig, we zijn dan ook al helemaal doorweekt, het gaat door de jassen en de broeken heen. We gaan terug. Als we weer aan de Amerikaanse kant zijn moeten we weer door de paspoortcontrole.

Dan door de stromende regen naar het nabijgelegen HardRock-café om even wat te eten en op te drogen. We besluiten na het eten al vast weer een eind terug te rijden anders gaan we het morgen niet redden naar Washington, dat is nog verder dan we vandaag hebben gereden!!! Na het eten rijden we nog weer zo’n twee uur in zuidelijke richting. In de buurt van Salamanca vinden we een overnachtingsplaats. Vandaag had een goede praktijkdag uit de cursus ”Omgaan met teleurstellingen” kunnen zijn, maar we zijn toch blij dat we gegaan zijn.

1 opmerking:

  1. Gelukkig ligt de benzineprijs in Amerika een stuk lager dan in Nederland ;-)

    BeantwoordenVerwijderen