Ushuaia - het eind van de wereld!

27-01: Na wederom een goede nachtrust kunnen we aanschuiven voor een eenvoudig ontbijtje: broodjes met jam of suiker en koffie, thee of chocolademelk. Ach, we zijn gauw tevreden. Na het ontbijt nog wat lummelen en computeren en spullen inpakken. Rond half 11 zijn we weer onderweg. Ons doel vandaag is om in ieder geval weer naar Argentinië te gaan, en indien mogelijk Ushuaia te bereiken, de zuidelijkste stad ter wereld.

De eerste 150 kilometer tot aan de grenspost (San Sebastian) is weer gravel. Onderweg zien we weer veel guanaco’s over de enorme vlakten lopen. Op dit deel rolt onze 5000ste zuid-amerikaanse kilometer onder ons door. Rond 13.30 uur zijn we bij de Chileense grenspost. Het is er druk, met name door het vrachtverkeer. We moeten weer aansluiten in de gebruikelijke wachtrijen voor politie, douane en voedsel, maar deze rijen lossen snel op en het valt allemaal best mee vandaag. Dan naar de Argentijnse kant, wederom hetzelfde ritueel, maar ook hier geen gekkigheid. Als we over de grens zijn, rijden we weer op een asfaltweg. We waarderen het weer zeer.

We zijn nu in de Argentijnse provincie Tierra del Fuego. Tot deze provincie behoren ook de Falkland-eilanden (Malvinas). Als we de grens over zijn wordt het al snel duidelijk dat de Argentijnen toch ECHT vinden dat deze eilanden van HUN zijn, en niet van Groot-Brittannië. Overal langs de weg staan borden en worden de “helden van de Malvinas” geëerd.

De natuur wordt op weg naar Ushuaia alsmaar mooier. Er verschijnen weer spitse bergtoppen met sneeuw, fjorden, meren, dode bossen en mooie gekleurde vlakten (oranjeachtig en soms paarsig). Heel erg mooi. De kinderen leggen er de Nintendo voor aan de kant.

Dan zijn we in Ushuaia, prachtig gelegen tussen het Beagle-kanaal en een bergketen. Ushuaia blijkt een echte stad te zijn met veel bedrijvigheid. Als we door het centrum rijden merken we direct weer dat het hoogseizoen is hier. Overal toeristen, uit binnen- en buitenland. Wij zoeken het toeristisch informatiepunt op en vragen naar beschikbare overnachtingsplekken. Na wat in de verschillende overzichten van hotels, hostalles en cabañas te hebben gekeken komen we uit bij: Las Candelas de Ushuaia. Een nette cabaña voor maximaal 5 personen inclusief ontbijt, prima. Van de dames van de VVV krijgen we allemaal een officieel ‘einde van de wereld’-stempel in ons paspoort.

Omdat het nog niet al te laat is en de cabaña beschikt over een kitchenette besluiten we vandaag zelf te koken. Het smaakt heerlijk! Dan nog even de bedbank uitschuiven en een stoel omtoveren tot matras en dan kunnen we heerlijk gaan slapen!