Went het een beetje?

9-9: Inmiddels zit de eerste  ‘normale’ week er weer op. Het echte wennen begint nu weer. De agenda van ons gezin staat weer bomvol. School, handbaltraining, zwemles, voetbal training en voetbalwedstrijd. Volgende week komen daar nog scouting en typeles bij. Dan heb ik het natuurlijk nog niet over spelen op woensdagmiddag (of dinsdagmiddag of donderdagmiddag). Dat zijn de normale dingen. Daar komen nog bij prikken halen, huisarts, podotherapeut, kapper (ja, Laura’s haar is weer ‘normaal’) en wat al niet meer! Ook is het weer een gepuzzel met tassen inpakken: wie heeft wanneer gym en schoolzwemmen, wie heeft welke middag vrij en moet al dan niet een broodtrommel mee… zucht…

Verder proberen we allemaal weer wat beweging te pakken door met de fiets naar school te gaan. Brengen en halen. Dat heeft deze eerste schoolweek tot twee valpartijen geleid. Dus ook dat moet even weer wennen.

Edwin probeert weer klussen binnen te halen. Dat heeft er in geresulteerd dat hij deze week al gewerkt heeft aan een spoedklus en waarschijnlijk eind oktober, begin november kan beginnen voor zo’n 20 uur per week! Dat ziet er weer goed uit. We vertrouwen er op dat de rest van de werkweek ook rond het einde van het jaar weer gevuld is.

Morgen (zaterdag) gaan we even nagenieten van onze reis met Gerrit en Annemiek die we in Argentinië langs de Ruta 40 ontmoet hebben. We kijken er naar uit om verhalen op te halen. Het weer is goed. Bier en wijn uit Chili staat klaar (ja, handig dat verschepen van je auto) net als de pisco sour! Dat wordt een heerlijke zaterdag!