Rennen, vliegen, vallen, opstaan....en weer doorgaan!!

13-08:We zijn ieder besef van tijd wat kwijt. Wanneer begint nu onze zaterdag, is dat volgens Thaise, Londense of Nederlandse tijd. We zetten de horloges maar op UK-tijd want daar moeten we straks in Londen weer mee werken om overal op tijd te zijn.


Bente is weer helemaal de oude. We zitten helemaal achter in het vliegtuig, rij 74 en 75, dat is handig qua toiletten. Iedereen vermaakt zich goed tijdens de vlucht, wat eten, TV-kijken, muziek luisteren en een paar hazenslaapjes.

We zijn precies op tijd op Heathrow (terminal 3), maar ondanks dat hebben we eigenlijk té weinig tijd om onze vlucht naar Amsterdam te halen, die vertrekt van terminal 5. Voor de overstap staat 90 – 120 minuten, maar we hebben nog geen 90 minuten. Het helpt ons ook niet dat we helemaal achter in het vliegtuig zitten.

Als we dan eindelijk uit het vliegtuig zijn moeten we rennen, vliegen vallen en weer opstaan om door de lange gangen van het vliegveld bij de bus te komen die ons naar terminal 5 brengt. Gelukkig is deze er zó en is maar 10 minuten onderweg. Dan weer stevig doorlopen dóór terminal 5, door de ticketcontrole en door de security. Pffieeuw, we hebben het tóch gered en kunnen bijna gelijk aan boord van vlucht BA430 naar Amsterdam. Even lijkt het hier nog even mis te gaan omdat Toon iets te lang op de WC blijft zitten, maar als één van de laatsten gaan we aan boord. We zijn blij dat we het gered hebben.

Op Schiphol zien we in de verte de opa’s en oma’s al staan in de aankomsthal. Ze zijn met een gehuurd busje naar Schiphol gekomen om ons te verwelkomen, erg leuk!!!

Bij de bagageband blijkt na een poosje dat onze overstap zó snel ging, dat onze grote rugzakken ons niet hebben kunnen houden want ze zijn er NIET. Hier waren we eigenlijk al een beetje bang voor. Navraag wijst uit dat ze met de volgende vlucht uit Londen meekomen. We besluiten maar even op deze vlucht te wachten, dan kunnen we ze ook gelijk meenemen en hoeven we er niet een paar dagen op te wachten. De opa’s en oma’s moeten nog even geduld hebben.

Eindelijk is het dan zover en komen we door de schuifdeur de aankomsthal binnen. Iedereen blij elkaar weer te zien. We gaan gauw het busje in en op weg naar Raalte.


Thuis staat de rest van de familie ons op te wachten en hebben de tuin en het huis versiert. Het thema ‘McDonalds’ voert de boventoon. Het contact met iedereen via de WiFi van McDonalds heeft toch indruk op iedereen gemaakt. Heerlijk om weer thuis te zijn en iedereen weer te zien. Het huis en de tuin zien er goed uit.

Nadat iedereen weg is lopen we nog wat onwennig en verdwaasd door het huis.